109
алыңғысы – әдеби норма, екіншісі – Қазақстанның батыс
аймақтарына тән диалектілік вариант.
4) III жақты тәуелдік көрсеткішінің екі рет жалғануын
да морфологиялық варианттар қатарына жатқызуға бо-
лар. Мысалы:
көбі ~ көбісі
(көп+і+сі),
бәрі
(бар>бәр+і+сі)
~
бәрісі, ертеңіне (ертең+і+сі)
~
ертеңісі (не),
уақытына
(уақыт +ы+сы) ~
уақытысына
т.б. Бұл құбылысты диалек-
толог зерттеушілер Қазақстанның оңтүстік аймақтарының
тіліне тән деп табады. Шу бойы қазақтары
ақыр+ы+сы,
үй мүлк+і+сі
деп өйлейтіндіктерін көрсетеді
13
. Сірә, бұл
құбылыс тек оңтүстік говорларында ғана емес, қазақ жерінің
өзге өңірлерінде де кездесетіндігін де өзге зерттеушілер айта-
ды. Мысалы, Ұлытау, Жезқазған аудандарының тұрғындары да
көбісі, бәрісі, уақтысы, қамын, ойлау
деудің орнына жүрудің
қамысын, ойлау
деп айтады екен
14
. Бұл фактілерге қарағанда,
тәуелдік жалғауды қосарлап (қабаттап) қолдану – қазақ тілінде
бір кезде жаппай болмағанмен, бірқатар тұстарда кеңірек орын
алған құбылыс болар, кейінгі дәуірлерде жергілікті ерекшелік
болып сақталып қалғанға ұқсайды деген ойға келеміз. Күні
бүгінгі әдеби нормамыздың өзінде
көбі ~ көбісі, бірі ~ бірісі
деп
баспасөз беттері мен көркем шығармаларда (авторлық баяндау-
да) қатар қолданылып келе жатқандығының бір себебі осыдан
болар. Бұл қатардың екеуі де әдеби деп танылғанымен, тілдің
құрылымдық жүйесіне сай келетіні – тәуелдік көрсеткішінің
бір-ақ рет берілген варианты:
көбі, ақыры, уақыты
т.т.
Бейнормалық сипатына қарамастан, қосарланған қосымшалы
варианттардың әдеби үлгілерде жиі кездесетіндігі халықтың
дағды – узустың көрінісі деуге болады.
5) Қатыстық сынды білдіру тұлғаларында да варианттар
қатары бар: бірі – жұрнақ жалғау тәсілімен келсе
(азаматтық
соғыс),
екіншісі – тәуелдік жалғаулы тіркес-изафетпен келген
варианты
(азамат соғысы).
Бұл варианттардың аффиксация
жолымен жасалатындары жазба тілде бел ала бастаған тәрізді.
Бір кездерде, XX ғасырдың алғашқы жартысында
азамат
соғысы, коммунист партиясы, қала өндірісі, ауыл мектебі
деп
13
Нақысбеков О.
Достарыңызбен бөлісу: