244
15.
Сендік арды,
Сендік намыс, ұятты
Ардақ тұтып,
Жұлдыздарың жиі ақты!..
Туған дала,
Түсінгенге –
Тағдырың
Эстафета таяқшасы сияқты...
Қайран бабам
Бірақ оны
Әкеме
Аман-есен өз қолымен тапсырды!..
Сондықтан да
Мен оны
Салтанатпен ұсынамын ұлыма!
Үзінді қай шығармадан алынғанын, оның жанрын және авторын анық
-
таңдар.
16.
Сыншының
келiп көрдi отыз-қырқы,
Күреңбай көрiп дедi: «Жаман сұрқы,
Алдынан ұмтылғанда аң құтылмас,
Артынан жөнелгенде жетпес жылқы!»
Сөзiне Күреңбайдың жұрт таңғалды,
Не сыншы, не сұңғыла ортаға алды.
Жылқының қырағысы, шежiресi –
Күреңбай көзiн сүзiп тұрып қалды.
Күреңбай
көзi тұнып көп қадалды,
Айналып алды-артына көзiн салды.
Естуге Күреңбайдың байлау сөзiн,
Тарқамай көптiң тобы тұрып қалды.
Күреңбай көрiп тұрып артын, алдын:
– Жануар жүйрiгi
екен жылқы малдың,
245
Жерi ұзақ, күшi алдында, өрен жүйрiк,
Бiтiмi өзi айтып тұр жануардың.
Достарыңызбен бөлісу: