белгілейді. Верапамил мән
дилтиазем жүректің өткізгіштік
жүйесіне көбірек әсер етіп, тахиаритмияда қолданылады,
Фенигидин жүректің өткізгіштік жүйесіне аз әсер етіп, айқын антиангинальды белсенділік
пен гипотензивті әсер көрсетеді, сондықтан стенокардия мен гипертонияны
емдеу үшін
крлданылады. Гипертониялық кризде сублингвальды (таблетканы
шайнап тіл астында үстау қажет) белгілейді.
Жанама әсері: бас ауыру,
рефлекторлы тахикардия, беттің қызаруы және ыстықты сезіну, аяқ қолдың
ісінуі және кей жағдайда терінің аллергиялық реакциялары байқалуы мүмкін.
Жүрек қызметі жеткіліксіздігінің ауыр түрінде, синусты түйінінің әлсіз
белгісінде (6-адреноблокаторлармен бірге қабылдауға болмайды), айқын
гипотензияда, жүктілікте және лактацияда крлдануға
болмайды. Рһепіһусіігшт - фенигидин (Б): 0,01 таб. (драже) - 1 таб, тәулігіне
2 рет белгіленеді.
Фенигидин тобының
екінші буындағы препараттары:
амлодипин (нормодипин, стамло, норваск), исрадипин (ломир), нитрендипин (байпресс), никардипин (локсен), риодипин (форидон) - әсері үзақ
168
жәнө жанама әсері аз. Калыдий антагонистінің жаңа топ препараты
мебефрадил (позикор) қан тамырлардың Т-түтігі мен нейрогормональды
жасушаларды тежеу нәтижесінде коронарлық және шеткерлік қан
тамырларды кеңейтеді, сонымен қатар ренин мен альдостеронның
секрециясын азайтып, адренергиялық белсенділікті төмендетеді. Осыдан
мебефрадил кардиомициттердегі Ь-түтігіне әсер етпейді және миокард
жиырылғыштығын өзгертпейді. Жүректің ишемиялық ауруы мен
гипертониялық ауруларда төулігіне 1 рет белгіленеді.
г) Баскд
да антиангинальды дәрілер (қосымша): Әсері миотропты коронарлы артерияларды кеңейтетін дәрілер:
