9
айналымның және зат алмасудың күшеюімен түсіндіріледі.
Қатерсіз астроцитомаларда изотоптар аз жиналады.
Жетілдірілген
аппараттармен бастын барлық
гамма
активтілігін 6ip уақытта арнайы гамма камералардың көмегімен,
қозғалмайтын детекторларды қолданып тіркейді. Сонымен, аз
уақыт ішінде зерттеу аймағының әр түрлі проекциясындағы
радиоактивті заттар туралы кең көлемді ақпарат алуға болады,бұл
жүйелерде
мәлiмeттepдi
компьютерлік
өңдеуден
өткізу
қолданылады.
Люмбалды пункция – диагноздық мақсатпен жұлын
сұйықтығының қысымын, түсін, мөлдірлігін,
кұрамын зерттеу
үшін,
миелография
мен
пневмоэнцефалография
кезінде
субарахноидальды кеңістікке контраст заттарды енгізу үшін
жасалады. Люмбалды пункцияны емдік мақсатпен: а) ликворлы
қысымды уақытша төмендету үшін, б) инфекциялық менингитте
және миға операция жасағаннан кейін ликвордың құрамында ірің,
қан мен оның ыдырау өнімдерi көп болған жағдайда сұйықтықтың
белгілі мөлшерін бөліп алу ушін,субарахноидальды кеңістікке
дәрілік заттарды енгізу ушін жасалады.
Бассүйек ішілік кысымы бipдeн жоғарылаған жағдайда және
науқастардың миында ісік пен абсцесс болып, тенториумдық және
үлкен шүйде тегісі маңында мидың
қысылып қалу қayпі бар
жағдайда ликворды алғанда өте сақ болу қажет. Осы жағдайларда
субарахноидальды кеңістіктен көп мөлшерде ликвор белініп
алынса, адам өмipiне қayiптi ми дислокациясы синдромы туындауы
мүмкін. Мұндай жағдайларда люмбалды пункциядан бас тартқан
жөн. Өте қажет болған жағдайда, науқастын жағдайы нашарлап
кетсе, нейрохируриялық емханада жасалады. Сұйыктықты ақырын
және мөлшері 2-3 мл, зерттеуге жеткілікті етіп алады.
Пункция
жасалғаннан кейін науқастар 2-3 күн қатаң төсек тәртібін сақтауы
тиіс.
Жасалу әдісі: Науқасты қырынан жатқызып ,аяқтарын тізе
және жамбас буындарында бүктіріп, басын аздап игізеді. Пункция
жасалатын аймақтағы теріні дезинфекциялап, L3-L4 омыртқалары-
ның ось тәрізді өсінділерінің арасындағы тері астына 0,5 % 2-3 мл
новокаин ерітіндісін енгізгеннен кейін, субарахноидальды
10
кеңістікке жуандығы 0,5-1 мм, ұзындығы 9-12 см, өткір ұшы 45
градус болып келген, мандрені бар
иненің көмегімен пункция
жасайды. Пункция кезінде инені сагитталды жазықтыққа
бағыттайды. Қатты ми қабықшасынан өткенде дәрігер "түсіп кету"
сияқты сезімді аңғарады. Осыдан кейн инені алға қарай 1-2 мм
жылжытып, мандренді алып, ликворды ағызады.
Диагностикалық мақсатта негізгі зерттеуге 2-3 мл ликвор
алынады. Басқа зерттеулер қажет болған жағдайда (Вассерман
реакциясы және т.б) ликворды қажетінше көбірек алады.
Keйбip
жағдайларда (мысалы, пневмоэнцефалография
кезінде) люмбалды пункцияны науқастың отырған қалпында
жасайды.
Ликвордың қысымын өлшеу үшін әртүрлі
конструкциялы
монометрлер қолданылады. Ұзын вертикалды иінінде өлшем
бірліктері бар тік бұрышты иілген шыны түтікше және резіңкелі
түтікшенің көмегімен темір канюляға жалғасқан қысқа вертикалды
иіні бар түтікше жиі қолданылады. Канюляның бос ұшын пункция
инесінің саңылауына енгізеді, содан кейін ликвор өлшегіш
түтікшелердің горизонталды және вертикалды иіндерін толтырады.
Ликвор қысымын
өлшегенде науқасты жатқызады, қалыпты
жағдайда люмбалды бөлігінде қысым 100-180 мм су бағанасы
шамасында болады. Ал науқасты отырғызып өлшегенде
гидростатикалық қысымның әсерінен 250- 300 мм - ге дейін
көтеріледі [12].
Ликвородинамикалық сынамалар: жұлын өзегі ішіндегі торлы
қабыкша асты кеңістігнің өтімділігін анықтау үшін жасалады.
Неврологиялық
тұрғыдан
жұлын
немесе
құйрығы
компрессиясы бар ма, әлде жоқ па, не болмаса компрессия
тудырмайтын паталогиялық үрдістердің әсерінен бе екенін
анықтау қиын болған жағдайда бұл сынамалардың ерекше мәні
бар. Кейде ликвородинамикалық сынамалар торлы қабықша асты
бойынша
ликвордың
eнгізу
жартылай
компрессияда
қиындайтынын анықтайды [7].
Достарыңызбен бөлісу: