Койпер
белдеуі
немесе
осы
белдеу
орнын
анықтаған
ғалымдар
құрметіне
Эджворт
–
Кой
-
пер
белдеуі
деп
атайды
.
Бұл
белдеудің
ұзындығы
негізі
астероид
белдеуінен
20
есе
,
аспан
денелерінің
массасы
жөнінен
20-200
еседей
артық
деп
жорамалданады
.
1930
жылдан
бастап
ғалымдар
Нептун
орбитасынан
тыс
орналасқан
аспан
əлемінде
тағы
бір
астероид
белдеуі
болуы
мүмкіндігі
туралы
пікірлер
тұрақты
айтылып
жүрді
. 1943
жылы
Ир
-
ланд
астрономы
Кеннет
Эссекс
Эджворт
бұл
пікірдің
дұрыстығын
растады
,
ал
1951
жылы
Америка
астрономы
Джерард
Койпер
Нептун
орбитасы
аймағында
ертеректе
болған
аспан
денелерінің
жиынтығы
сақталу
мүмкіндігін
негіздеді
.
Алайда
ұзақ
уақыт
бойы
осы
аралықта
Плутон
мен
оның
серігі
Хароннан
басқа
объект
табылған
жоқ
.
Койпер
белдеуінің
бар
екендігі
1988
жылы
ғылыми
-
теориялық
тұрғыдан
дəлелденіп
, 1992
жылы
Койпер
белдеуіндегі
бірінші
объ
-
ект
анықталды
.
Ол
астероидқа
QBI
(
ресми
емес
атауы
–
Смайл
–
күлегеш
)
деген
ат
берілді
. 1993
жылы
ашылған
астероид
–
FW
(
рес
-
ми
емес
атауы
–
Карла
)
деп
аталды
.
Бүгінгі
таңда
Койпер
белдеуін
құрайтын
аспан
денелерінің
мыңнан
астамының
диаметрі
1000
км
асады
, 7000
астамының
диаметрі
100
км
астам
,
ал
450 000
астамының
диаметрі
50
километрден
кем
емес
.
82
Койпер
белдеуін
құрайтын
аса
маңызды
аспан
денесі
–
Плу
-
тон
.
Плутонды
1930
жылы
18
ақпанда
америка
астрономы
Клайд
Томбо
ашқан
болатын
.
Ертеректе
Күн
жүйесі
ғаламшары
қатарына
жатқызылып
жүрген
Плутон
2006
жылы
24
тамызда
өткен
Халықаралық
астрономиялық
қоғамның
қорытындысы
бойын
-
ша
«
шағын
ғаламшар
»,
яғни
астероид
категориясына
өзгертілді
.
Плутонның
диаметрі
2324
км
,
тасты
заттар
мен
мұздан
тұрады
.
Плу
-
тон
орбитасы
созылыңқы
болып
келеді
.
Плутон
атмосферасы
өте
сирек
,
азот
,
метан
жəне
аргоннан
құралған
.
Оның
беткі
бөлігіндегі
ауаның
орташа
температурасы
–
240
0
С
дейін
жетеді
.
1978
жылы
түсірілген
суреттерде
Плутон
сопақша
,
жұмыртқаға
ұқсас
пішінді
болып
көрінген
.
Бұл
ғалымдардың
пікірінше
оның
табиғи
серігі
Харонның
тарту
ықпалының
əсері
болуы
мүмкін
.
Ха
-
рон
мен
Плутонның
өз
білігі
мен
орбиталық
айналу
периодтары
өте
ұқсас
болып
келеді
,
сондықтан
олар
Жер
–
Ай
жүйесі
тəрізді
бір
-
біріне
бір
жарты
шарымен
бұрыла
орналасады
.
Харонның
Плутон
-
нан
қашықтықтығы
20 000
км
жетеді
.
Бұдан
басқа
Плутон
орбитасы
айналасында
тағы
екі
серік
анықталған
.
Олар
–
Никта
жəне
Гидра
деп
аталады
.
Плутонның
Күн
жүйесіндегі
ең
үлкен
астероид
атануға
толық
мүмкіндігі
бар
.
Койпер
белдеуінен
тыс
орналасқан
əлем
кеңістігін
Оорт
бұлттары
деп
атауды
1930
жылы
эстон
астрономы
Эрнст
Эпик
ұсынған
болатын
.
Кейіннен
бұл
жорамалды
голланд
астроно
-
мы
Ян
Оорт
теориялық
тұрғыдан
негіздеп
берді
.
Алайда
,
Оорт
бұлттарының
бар
екендігі
нақтыланған
жоқ
,
өйткені
ол
өте
сирек
,
көзге
анық
шалына
бермейді
.
Алайда
,
оның
бар
екендігі
жанама
фактілер
мен
ғылыми
дəйектемелерге
негізделеді
.
Өзінің
аумағы
жөнінен
Оорт
бұлттары
Койпер
белдеуінен
мыңдаған
есе
артық
.
Оның
сыртқы
шекарасының
Күннен
қашықтығы
50 000-100 000
астрономиялық
бірлікке
дейін
жетеді
.
Бұл
шекара
Күн
жүйесінің
ең
шегі
деп
саналады
,
одан
əрі
шексіз
жұлдызды
əлем
кеңістігі
басталады
.
Оорт
бұлттарын
құрайтын
аспан
денелерін
ғалымдар
сулы
,
аммиакты
жəне
метанды
мұздықтардан
тұрады
жəне
кометалар
жиынтығынан
құралған
деп
пайымдайды
.
Кометалар
–
(
грек
тілінде
,
kometes
–
құйрықты
жұлдыз
деген
мағына
береді
)
Күн
жүйесіндегі
созылыңқы
эллипсоид
,
тіпті
,
па
-
рабола
тəрізді
орбита
бойымен
айнала
қозғалатын
шағын
аспан
83
денелері
.
Кометалардың
массасы
жер
массасынынан
миллиард
есе
кіші
болып
келеді
.
Кометалар
денесі
шағын
ядро
мен
оны
қоршай
орналасқан
ақшыл
тұманды
қабықтан
тұрады
.
Бірнеше
км
ғана
жететін
ядро
ай
-
наласында
көлденең
қимасы
80 000
км
дейін
жететін
тұмандықтар
болуы
мүмкін
.
Тұмандықтар
газ
булары
əсерімен
өзара
кіріккен
қатты
бөлшектер
мен
жентек
тастардан
тұрады
.
Олардың
ауқымы
жиі
өзгеріп
отырады
.
Ядро
мен
тұмандықтар
комета
басын
құрайды
.
Күнге
жақындаған
кезде
комета
тұмандығын
құрайтын
заттар
жарқыраған
жолақтарға
айналады
.
Кометалар
құйрығы
Күнге
қарама
қарсы
бағытта
созыла
ор
-
наласады
,
нақты
пішіні
болмайды
,
олар
мөлдір
,
түрлі
газдар
мен
тозаңдардың
жиынтығынан
құралады
.
Комета
құйрығының
ұзындығы
түрліше
болып
келеді
, 240
млн
км
дейін
жетеді
.
Комета
басы
мен
құйрығының
бір
-
бірінен
ажырап
қалатын
жағдайлары
да
байқалған
.
28-
сурет
.
Комета
көрінісі
Комета
құйрығының
үш
түрі
:
Күннен
тік
бағытталған
,
түзу
жəне
жіңішке
;
Күннен
аздап
бұрыс
бағытталған
,
жалпақ
жəне
аздап
қисық
пішінді
;
Күннен
қатты
бұрыс
бағытталған
,
қысқа
түрлері
бар
(
28-
сурет
).
Кометалар
ядросы
Күнге
4-5
астрономиялық
бірлік
қашықтықта
жақындаған
кезде
ғана
көзге
анық
көріне
бастайды
.
Ағылшын
ғалымы
Галлей'>Эдмунд
Галлей
кометалардың
Күнді
айнала
қозғалатынын
,
84
сондықтан
Жерге
тұрақты
түрде
белгілі
бір
уақыттарда
жақындайтынын
анықтады
.
Галлей
кометасы
əрбір
76
жылда
Жерге
жақындап
келіп
,
көзге
анық
көрінеді
.
Оның
ең
соңғы
анық
көрінуі
1986
жылы
болған
,
ал
Галлейдің
келесі
Жерге
жақындауы
2061
жылы
жүзеге
асады
.
Кометалардың
Күнді
айнала
қозғалу
периоды
бірнеше
жылдан
бірнеше
ондаған
жылдарға
созылады
.
Күнге
жақын
орналасқан
сай
-
ын
айналу
жылдамдығы
артады
,
ал
қашықтаған
сайын
жылдамдық
баяулай
береді
.
Кометалардың
жалпы
саны
бірнеше
жүздеген
миллиардқа
дейін
жетеді
,
алайда
,
олардың
азғана
бөлігін
ғана
Жерден
бақылауға
мүмкіндік
бар
.
Күн
жүйесінің
галамшар
аралық
кеңістіктерінде
басым
түрде
су
-
тек
атомдарынан
құралған
,
тығыздығы
төмен
заттардың
жиынтығы
бар
екені
анықталды
.
Олардың
жалпы
массасы
өте
аз
,
олардың
үлесі
Жер
массасының
екі
триллиондық
бөлігіне
сəйкес
келеді
.
1960
жылдары
Кеңес
Одағы
ұшырған
ғарыш
аппараттары
Күн
жүйесінің
кейбір
бөлігінде
тозаңды
бұлттардың
шоғырланған
аудан
-
дарын
анықтаған
.
Олардың
жинақталған
аудандарының
ұзындық
қашықтығы
3-5
млн
км
созылады
.
Жер
ғаламшары
орбита
бойымен
қозғалу
барысында
осы
де
-
нелермен
соқтығысады
.
Ондай
құбылысты
күнделікті
өмірде
«
жұлдыз
ағу
»
деп
атайды
.
Бұл
аспан
денелерін
метеор
деп
(
грек
тілінде
,
meteora
–
аспан
құбылысы
деген
мағына
береді
),
яғни
аспан
денелерінің
Жер
атмосферасымен
жанасу
кезіндегі
үйкеліс
күші
əсерінен
жану
процесін
атайды
.
Жану
процесі
кезінде
қызыл
-
сары
,
жасыл
,
күлгін
түсті
жарықтар
байқалады
.
Жарық
түсі
ғалымдар
тұжырымы
бойында
метеорлардың
химиялық
құрамына
емес
,
олардың
жылдамдығына
байланысты
бо
-
лады
.
Бұл
ғарыш
денелері
атмосфераға
келіп
кіргеннен
кейін
36 000-
252 000
км
/
сағат
жылдамдық
аралығында
қозғалады
.
Өте
ашық
жарықпен
жанатын
метеорлар
–
Достарыңызбен бөлісу: |