беткей
түзуші
жəне
беткейді
бұзушы
болып
ажыратылады
.
Беткейлер
масштабына
,
еңкіштігіне
,
ұзындығына
,
пішініне
,
экспозициясына
жəне
қалыптасуына
қарай
бірнеше
типке
бөлінеді
:
Масштабына
қарай
наноформадан
(
дюналар
бетіндегі
желдің
ізі
)
бастап
ғаламдық
(
материктік
беткей
)
формаға
дейін
;
Еңкіштігіне
қарай
тік
беткей
– 35
О
-
тан
жоғары
,
орташа
еңкіш
беткейлер
– 15-35
О
аралығында
,
еңкіш
беткейлер
– 6-15
О
аралығында
,
тегістеу
беткейлер
– 2-6
О
аралығында
.
Жер
шарындағы
тік
беткейлердің
үлесі
бар
болғаны
2%
шамасында
.
Беткейлердің
ұзындығы
ондағы
жауын
-
шашын
мен
қар
еру
кезіндегі
ылғал
мөлшеріне
тəуелді
;
Пішініне
қарай
беткейлер
түзу
,
көтеріңкі
,
бүгіңкі
,
көтеріңкі
-
бүгіңкі
,
баспалдақты
жəне
тегіс
емес
болып
жіктеледі
;
Экспозициясына
қарай
күнгей
жəне
теріскей
беткейлер
болып
бөлінеді
.
147
62-
сурет
.
Экзогендік
беткейлердің
көріністері
Геоморфологиялық
ерекшелігіне
қарай
беткейлер
:
опырыл
-
малы
,
құламалы
(
қорымдар
),
қар
көшкіндік
,
жылысу
,
басылу
,
солифлюкциялық
,
жаппай
шайылу
беткейлері
болып
жіктеледі
.
Сонымен
қатар
беткейлер
эндогендік
жəне
экзогендік
беткейлер
болып
бөлінеді
.
Эндогендік
беткейлердің
қалыптасуына
жер
қыртысындағы
тербелмелі
жəне
тік
қозғалыстар
,
қатпарлану
мен
горст
-
грабендік
,
интрузивтік
жəне
эффузивтік
магматизм
,
батпақты
вулканизм
процестері
ықпал
етеді
.
Ал
экзогендік
беткейлер
флювиалдық
,
экзарациялық
,
абразиялық
,
криогендік
жəне
биогендік
процестер
əсерінен
қалыптасады
(
62-
сурет
).
63-
сурет
.
Солтүстік
Америкалық
денудациялық
пішіндер
Жалпы
табиғатта
тек
қана
эндогендік
немесе
экзогендік
жолмен
түзілген
беткейлер
сирек
кездеседі
,
өйткені
бұл
екі
əрекет
бірін
-
бірі
толықтырып
,
өзара
алмастырып
отырады
.
148
Үгілу
өнімдерінің
жинақталуы
мен
тасымалдануына
байла
-
нысты
беткейлер
–
денудациялық
жəне
аккумуляциялық
болып
бөлінеді
.
Денудациялық
беткейлер
өз
тарапынан
структуралық
жəне
структуралық
емес
болып
ажыратылады
.
С
.
С
.
Воскресенскийдің
жіктемесі
бойынша
беткейлердің
:
нағыз
гравитациялық
беткейлер
,
блокты
қозғалысты
беткейлер
,
бос
жыныстардың
жаппай
сырғу
беткейі
жəне
делювийлік
беткей
-
лер
сияқты
типтері
бар
.
Жас
ерекшелігіне
қарай
беткейлік
жер
бедерінің
пенеплен
,
педи
-
плен
педимент
деп
аталатын
түрлері
,
сондай
-
ақ
тасты
шөлдер
мен
террасалары
да
ажыратылады
(
63,64-
суреттер
).
64-
сурет
.
Еуропа
жеріндегі
ежелгі
педиплендер
Флювийлік
процестер
əрекетінен
қалыптасатын
жер
бедері
.
Флювийлік
(
латын
тілінде
,
өзен
,
ағын
деген
мағына
береді
)
процесс
əсерінен
қалыптасатын
жер
бедері
құрлықтағы
тұрақты
жəне
уақытша
ағын
сулардың
əрекеті
нəтижесінде
түзіледі
.
Ағын
сулар
жер
беті
пішіндерінің
қалыптасуында
маңызды
рөл
атқарады
.
Олардың
əрекетінен
пайда
болған
бедер
пішіндері
алуан
түрлі
.
Сол
себептен
суды
жер
бетінің
мүсіншісі
деп
те
атайды
.
Ағын
сулардың
əрекеті
алдымен
судың
шаюынан
,
шайылған
заттардың
судың
ағыны
көмегімен
тасымалдануынан
,
ең
соңында
,
олардың
жинақталуынан
құралады
.
Уақытша
ағын
сулардың
əрекеті
жəне
олар
құрайтын
бедер
пішіндері
.
Уақытша
ағын
сулар
əрекетінен
пайда
болған
бастапқы
эрозиялық
пішіндер
–
жылғалар
мен
атыздар
.
Жыртылған
жерлер
мен
өсімдігі
сирек
беткейлерде
жылғалар
уақыт
өте
бере
тереңдігі
149
1,0-2,0-
м
,
ені
2,0-2,5
м
жететін
эрозиялық
жырмаларға
айнала
-
ды
.
Алайда
кез
келген
эрозиялық
жылғалар
жырмаларға
айнала
бермейді
.
Ол
үшін
су
ағысы
жылдам
,
жиналған
судың
көлемі
мол
болуы
тиіс
.
65-
сурет
.
Жыралардың
біртіндеп
кеңеюі
Су
қоры
жеткілікті
мөлшерде
жиналғанда
жырмалардың
бір
бөлігі
тереңдей
жəне
кеңейе
келе
,
бірте
-
бірте
жыраларға
айналады
.
Жыра
жылдам
өзгеретін
эрозиялық
пішіндер
болып
саналады
.
Жыра
ұзарып
,
оның
бойлық
қимасы
қалыптасқан
сайын
,
аққан
судың
эрозиялық
күші
азая
береді
,
біртіндеп
жыралар
сайларға
айналады
(
65-
сурет
).
Жыра
эрозиясы
–
халық
шаруашылығына
елеулі
зиян
келтіретін
табиғи
апат
.
Олар
ауыл
шаруашылығында
пайдаланатын
жерлердің
біразын
істен
шығарады
да
,
өңдеуге
жарамайтын
аймақтарға
ай
-
налдырады
,
жол
құрылыстарын
бұзады
.
Жыра
эрозиясымен
күрес
жүргізу
үшін
алдын
ала
сақтандыру
əрекеттеріне
назар
аудару
керек
.
Тұрақты
ағын
сулардың
əрекетінен
қалыптасатын
жер
бедері
.
Өзендер
негізгі
арнадан
жəне
оның
тармақтарынан
тұрады
.
Өзен
барлық
тармақтарымен
бірге
қосылып
өзен
жүйесін
,
ал
белгілі
бір
аумақтағы
өзендер
саны
сол
жердің
өзен
торын
құрайды
.
Өзендердің
жер
бедерін
құрудағы
басты
факторларына
өзен
ағысы
мен
өзен
ағысының
жылдамдығы
жатады
.
Өзен
ағысы
өзінің
ағу
барысында
арна
айналасындағы
тау
жыныстарын
бұзып
,
ағызып
əкетіп
,
жаңа
өзен
арнасын
қалыптастырады
,
арна
эрозиясы
жүреді
.
150
66-
сурет
.
Өзен
эрозиясының
базисі
Өзендер
мен
жылғалар
суы
құйылатын
су
қоймасының
(
өзен
,
көл
,
теңіз
,
мұхит
)
деңгейі
эрозия
базисі
деп
аталады
(
66-
сурет
).
Эрозия
базисінің
белгілі
бір
деңгейде
орналасуы
өзеннің
эрозиялық
жəне
аккумуляциялық
əрекетіне
байланысты
.
Жалпы
өзен
эрозиясы
ағын
ерекшелігіне
байланысты
тереңдік
,
бүйірлік
,
регрессиялық
жəне
трансгрессиялық
эрозияға
бөлінеді
.
Əрине
,
бұл
бөлу
шарт
-
ты
түрде
ғана
,
өйткені
эрозия
механизмі
табиғатта
күрделі
сипатта
жүреді
.
Өзен
аңғарының
морфологиялық
элементтері
.
Өзен
аңғары
–
жер
бетіндегі
аса
кең
емес
,
ұзына
бойы
ирелеңдеп
созылып
жатқан
жалпы
еңістігі
өзеннің
бастауынан
сағасына
қарай
бағытталған
,
теріс
пішінді
жер
бедері
.
1 -
арна
, 2, 3, 4 -
терраса
, 5, 6, 7 -
жайылма
67-
сурет
.
Ассимметриялық
аңғардың
негізгі
элементтері
:
Аңғардың
негізгі
морфологиялық
элементтеріне
арна
,
жайыл
-
ма
,
терраса
,
аңғар
жəне
жағалауындағы
аңғар
беткейлері
жатады
(
67-
сурет
).
151
Арна
–
өзен
суы
үнемі
үздіксіз
ағатын
аңғар
табанының
ең
тереңделген
бөлігі
.
Жайылма
–
өзен
аңғарының
өзен
суы
тасыған
кезінде
су
басып
кететін
бөлігі
.
Террасалар
–
тегіс
немесе
аздаған
еңкіштігі
бар
аңғардың
бет
-
кейлер
шегінде
сатыланып
орналасқан
алаңдары
,
соның
ішінде
жа
-
йылма
ең
төменгі
терраса
болып
есептеледі
.
Ең
жоғарыда
орналасқан
терраса
ең
ежелгі
терраса
болып
саналады
.
Террасалардың
түзілуі
өзен
суының
көбеюіне
,
жергілікті
жер
деңгейінің
көтерілуіне
,
өзен
құятын
су
деңгейінің
өзгерісіне
тəуелді
болып
келеді
.
Достарыңызбен бөлісу: |