515 -сурет. Атриовентрикулалық бӛгеттің І-дорежесі.
-сурет. Атриовентрикулалық бӛгеттің ІІ-дӛрежесі.
Синустық аритмия - деп синустық-жҥрекшелік торапта
пайда болатын серпіндердің жиілігі ӛзгеріп тҧруынан жҥрек
жиырылуының біресе жиілеп, біресе сиреп тҧруын айтады. Ол
тыныс алумен байланысты ӛзгереді. Сондықтан, бҧл аритмияны
тыныстық аритмия деп атайды. Ӛйткені демді ішке тартқанда
жҥрек соғуы жиілейді, ал демді сыртқа шығарғанда ол
сирейді (-сурет). Бҥндай аритмия жиі жас балаларда және
жасӛспірімдерде байқалады. Синустық аритмияның дамуы кезбе
жҥйке межеқуатының ӛзгеріп тҧруынан (ол демді ішке
тартқанда
азайып,
сыртқа
шығарғанда
кӛтерілуінен)
байланысты. Ересек адамдарда мидың сыртқы қыртысының
қызметімен кезбе жҥйке межеқуатының ӛзгерістері теңгеріліп
тҧрады.
Соңдықтан
бҧл
аритмия
ересек
адамдарда
байқалмайды.
Ал,
мидың
сыртқы
қыртысының
қызметі
бҧзылғанда, наркоз, сілейме кездерінде синустық аритмия
айқын дамиды және ол науқастың жағдайы ауырлағанын
кӛрсетеді.
Гетеротоптық аритмиялар. Синустық-жҥрекшелік тораптың автоматизмдік қасиеті
әлсірегенде
жҥректің
ӛткізгіш
жҥйесінің
тӛменгі
бӛліктерінде
ӛз
бетінше
серпін
ӛндіру
қабілеті
(автоматизмдік қасиеттер) пайда болады. Бҧл кезде қалыпты
синустық-жҥрекшелік торапта қалыптасатын
серпіндердің
жиілігі жҥректің басқа бӛліктеріндегі автоматизмді басып
тастауға жеткіліксіз болады. Содан гетеротоптық аритмиялар
дамиды. Бҧл кезде жҥректің жиырылулары:
●
жҥрекшелердің
(жиі
сол
жақ
жҥрекшенің)
қабырғаларында орналасқан ошақта пайда болған серпіндердің
әсерлерінен дамуы мҥмкін. Бҧндай жҥрек ырғағын
