Заманауи дидактикалық жүйе (П. Гальперин, Л. Занков, В. Давыдов, К. Роджерс, Брунер).
Қазіргі дидактикалық жүйе екі жақты - оқыту және оқу. Олар оқыту процесінде бірге жүреді, екеуімен де дидактика айналысады. Қазіргі дидактикалық тұжырымдама бағыттары: бағдарламалық, мәселелік, дамыта оқыту (П.Гальперин, В.Занков, В.Давыдов), когнитивтік психология (Дж.Брунер), педагогикалық технология, ынтымақтастық педагогикасы.
Дж.Брунердің жетекшілігімен жүргізілген психологиялық-педагогикалық зерттеулердің негізінде құрастырылған модель тұжырымдамаларды қалыптастырудың кілті ретінде келесі қадамдарды анықтайды:
1) ұғымның атауы;
2) осы ұғым қолданылатын немесе қолданылмайтын қарама-қарсы мысалдар (оң және теріс);
3) ұғымның белгілері, белгілердің мәні (маңызды және маңызды емес белгілерді ажырату);
4) маңызды белгілерге негізделген ұғымды анықтау.
Бірыңгай дидактикалық жүйе жоқ, кейбір теорияға ортақ нерсе бар. Көптеген оқыту тәсілдері оқыту мақсатын - тек білімді қалыптастыру демей, оқушылардың жалпы дамуы, еңбек, ақыл-ой, көркемөнер іскерлігіне үйрету дейді.
Оқыту мазмұны негізінен пәндік болып құралады. Бастауыш және жоғары сыныптарда интегративтік курстар бар. Осы жерден оқу процесі білім мазмұнының мақсаты және мазмұнына сай жүргізіледі, сондықтан екі жақты басқарылатын процесс деп түсініледі. Мұғалім оқушылардың оқу танымдық қызметіне басшылық етіп, өздік жұмыстарын ұйымдастырады, ынталандырады.
Қазіргі дидактикалық тұжырымдама мұғалім мен оқушының өзара әрекеті мен өзара түсіністігіне негізделген. Оқу үрдісі оқушының репродуктивті әрекетінен ізденімпаздық әрекетіне көшу негізінде құрылады. Мұғалімнің міндеті – мақсат, мәселе қою; қиын оқу-тәрбиелік жағдайдан шығудың жолын табудың белсенді көмекшісі. Бірақ педоцентристік концепциядан айырмашылығы, мұғалім оқушы мәселені тапқанша күтуге мәжбүр емес, ол оны жасанды түрде жасайды. Мұғалім мен оқушының бірлескен іс-әрекеті барысында міндетті түрде мәселе шешілуі керек. Оқытуда топтық жұмыс және білімді талдау құпталады.
Қазіргі уақытта кез - келген әлеуметтік - кәсіби, жеке - әлеуметтік және субъективті деңгейдегі коммуникативті өзара әрекеттесуді дамыту үлкен маңызға ие. Сонымен бірге, біз таным саласындағы белгілі бір құзыреттілік негіздерін білу, шет тілдерін меңгеру коммуникацияны дамыту мәселесін толығымен шешпейтінін жақсы түсінеміз.
Біз ғылыми ізденіс өрістерін бірыңғай әлеуметтік-кәсіби ортаға кіруге дайындық ретінде белгіледік. Сонымен қатар, педагогика ғылымының бұл саласын әртүрлі көзқарастардан қарастырады:
- кәсіптік білім беру теориясы мен әдістемесі,
- нақты кәсіби салаларда мамандар даярлау тәжірибесі (экономика, құқықтану, педагогика, психология, менеджмент және т. б.);,
- шет тілдерін қолдану және олардың коммуникациялық мүмкіндіктері,
- білім беру жүйелерін модельдеу және жобалау;
- мотивациялық бағдарламалық-мақсатты басқару және т. б.
Телекоммуникация, веб-коммуникация, желілік өзара іс-қимыл, жаһандық ақпараттық кеңістіктің коммуникациялық мүмкіндіктері негізінде коммуникацияларды дамытудың дәстүрлі процесінен түбегейлі өзгеше инновациялық білім беру ортасын құра отырып, біз басынан бастап бұрын зерттелмеген ғылыми проблемаларға тап болдық.
Зерттеулер көрсеткендей, эдукологияның ғылыми саласы Коммуникацияны дамытудың негіздерін іздеуде әдіснамалық тұрғыдан неғұрлым толық.
Білім беру және білім беру жүйелеріндегі Эдукология-бұл жаңа ғылыми сала.
Эдукология өзінің ғылыми ізденісінде білім беру ғылымын әлеуметтік институт ретінде зерттеуге бағытталған. Оның әдіснамалық негізі-әлеуметтік ғылым ретінде білімге жаңа, тәуелсіз көзқарас.
Алғаш рет «Эдукология» термині 1964 жылы Элизабет Стейнер, кейінірек Кристенсенді ұсынған. 1989 жылы Карлос Оливер бұл терминді негіздеуге әрекет жасады, бұл кейіннен қолдау алған, оның ішінде мұндай танымал педагог-зерттеуші Т.Хусеннің президенті сияқты, оны ақтады.
Эдукологияның дамуының маңыздылығы, ең алдымен, білім беру өмір сапасына тікелей әсер ететін маңызды интегралды фактор болып табылады. Білім беру еңбек өнімділігін, елдің ЖІӨ өндірісін арттырады, жиналған салықтардың массасын арттырады және жеке адамның материалдық жағдайының деңгейін анықтап қана қоймайды, яғни.оның кірісінің деңгейін арттыруға және жұмыссыздық қаупін азайтуға көмектеседі, сонымен қатар физикалық және психикалық денсаулықты жақсартады, адамның өмір сүру ұзақтығын арттырады. Жеке тұлғаның әлеуметтік мәртебесі білім деңгейіне байланысты – қарым-қатынас деңгейі, кәсібі, еңбек сипаты. Эдукология адамдардың танымдық саласын - экономикалық категорияны қалыптастырудың құралына айналады.
Қазіргі дидактикада оқу үрдісін тұтастай ұйымдастыру да зерттеледі. Сонымен қатар, әлемдік ғылыми білімде ғылымдардың дифференциациялану және интеграциялану үдерісі жағдайында білім беру ғылымы – эдукология (ағылшын тілінен алынған) құру үрдісі байқалды.