Психологияның пәні. ПсихологияПсихологияның пәні. Психологияның теориялық және қолданбалы міндеттеріПсихологияның пәні. ППсихологияның пәні. Психологияның теориялық және қолданбалы мінд Психология ғылымына түсінікхологияның теориялық және қолданбалы міндеттеріПсихологияның пәні. Психологияның теориялық және қолданбалы міндеттеріПсихологияның пәні. Психологияның теориялық және қолданбалы міндеттеріПсихологияның пәні. Психологияның теориялық және қолданбалы міндеттеріның теориялық және қолданбалы міндеттері
Әліпбек Ардақ Зәуірбекқызы, п.ғ.к., доцент м.а.
ЖОСПАРЫ
1. Психология пәні. Психологияның теориялық және қолданбалы міндеттері.
2. Психология ғылымы дамуының негізгі кезеңдері.
3. Психологияның басқа ғылымдармен байланысы.
4. Психологияның негізгі салалары.
5. Психологияның әдіснамалық принциптері.
6. Психологияның зерттеу әдістері.
КІРІСПЕ
Психология тарихының даму кезеңдері. Психология өз алдына ғылым ретінде ХІХ хасырдың 60 ж. бөлініп шықты. Оған себеп болған ғылыми-зерттеу мекемелері-психологиялық лабораториялар және институттар, жоғары оқу орындарындағы кафедралар сонымен қатар пихикалық құбылыстарды оқып-білуге байланысты экспериментті насихаттау жұмыстары
1879ж Лейпцигте Вундт алғаш рет дүние жүзінде экспериментальды психологиядан лаборатория ашты. ХҮІІІ ғ .”Психология” терминін неміс философы Христиан Вольф кіргізді. Психологияның ғылым ретінде даму жолдары нақты кезеңдерден тұрады
1-ші кезең ( б.з.дейінгі 5ғ. ). Психология жан туралы ғылым ретінде.
Жан туралы ғылыми түсінік ежелгі гректердің әмбебап ғалымы Аристотель (б.з.д. 384-322) есімімен байланысты. Екі жарым мың жылға созылған осынау кезеңде психология басқа ғылымдармен (философия, медицина, әдебиет, жаратылыстану, т.б.) аралас, астарласа дамып келді. XIX- ғасырдың екінші жартысынан былай қарай ғалымдар жан құбылыстарын (түйсік, ес, ойлау, қиял т.б.) эксперимент жүзінде әртүрлі құрал-жабдық аспаптардың көмегімен зерттей бастады. Осы кезден бастап, психология өз алдына дербес отау тігіп, тәжірбиелік ғылым ретінде дамыды. Психология ғылымының тарихы да біріне-бірі қарама-қарсы (материализм, идеализм) жоғарыда аталған екі бағыттың үздіксіз ой-пікір тартысына толы. Мысалы, ертедегі грек ойшыларының бірі Демокрит (б.э.д. 460-370) сол кездің өзінде-ақ жанды (психика) оттың атомдарындай қозғалмалы қасиет деп түсіндірді. Ол жанның мәңгі еместігін, оның өсіп, өшіп отыратындығын айтып, материалистік тұжырым жасады. Сол заманның екінші бір ойшылы, идеалист Платон (б.э.д. 427-347) керісінше “жан- мәңгі өлмейді, өшпейді”,- деп тұжырымдады.