дербес жасайтын, нақты қайырымды не жауыз құбыжық күштер
түріне енген құбылыс деп есептелген. Бұл тылсым күштер қаң-
дай да мақсаттар белгілеуші ақылға ие деп түсінілген. Осы
күштерді (тіпті нақты періште мен шайтан есімін білуге дейін)
танудан адамның «шын» қылық-әрекетінің мэнін түсінуге бо-
ладымыш.
Ерік табиғатын бүлай түсіндірудің себебі — сол заманда қа-
лыптасқан қоғамның адам әрекет-қылығының негізі оның өзің-
де екенін мойындамаудан. Әр адам бабалардан жеткен нәсіл-
діктің ізі ғана деп қабылданған. Мұндай сипаттан қауымның
кейбір мүшелерінің ғана ажыралуға құқы болған, мысалы, баба-
лар аруағы жэне ол дүниемен тілдесетін — бақсы-балгер (ша
ман), от пен металды бағындырған — темірші, өзін қоғамға қарсы
қойған қарақшы — қанішер жэне т. б.
Мүмкін, ерік түсінігінің жаңа «Қайта өрлеу» (возрождение)
заманында тұлға мәселесімен бірге ғылым сахнасына келуі осы
адамның қалыпты жағдайдан ауытқуларын мойындаудан болар.
Осыдан адам шығармашылыкқа қабілетті, «тіпті қателер жібе-
руге де бейім» дегендей тұжырымдар жоққа шығарылмады.
Қалыптан шығып, тек (род) ортасынан бөлінумен адам тұлғалық
(кісілік) кемелденуге жетіседі. Мұндай тұлға үшін ең мэнді нәрсе
Достарыңызбен бөлісу: