163
задаларымен әңгімелеседі. Осы әңгімеде ғалым ислам бірлігін сақтау үшін мазһабтар арасын
жақындастыру керек деген ой айтып, өзінің араб, парсы және түркі нәсілдері арасындағы
алауыздықтарды жоюға күш салып жүргендігін мәлімдейді. “Бабалардан қалған өсиетте түркі
халқы әділетшіл делінген еді. Сол сөздің ақиқаттығы мен әділеттілігіне енді көз жеткізіп
отырмыз” деп Саид-задалар Әбу Наср Әл-Фарабидің қолын құрметпен қысады.
Алғашқы кезде Әбу Наср Әл-Фараби өзін ақын, әнші, күйші ретінде танытып, одан соң
ежелгі грек ғалымдарының қолжазбаларын оқу арқылы күрделі ғылыми зерттеулермен
шұғылдануға кіріскен. Фарабидің алғашқы ұстаздары Иса пайғамбарды “құдайдың баласы”
демей, “пайғамбар” деп таныған несториандық христиандар болған. Ежелгі грек ғылымы мен
араб ғылымының арасын қосқан осылар еді. Әбу Наср Әл-Фараби дүниетанымы — екі әлемнің:
көшпелілер мен отырықшылар өркениетінің және Шығыс пен Грек-Рим мәдениетінің өзара
байланыстарының нәтижесі. Әбу Наср Әл-Фараби заманының әлеуметтік-саяси көзқарастарын,
тіл мәдениетін, философиялық-гуманитарлық (философия,логика, этика,
эстетика, саясат,
социология, лингвистика, поэзия, шешендік, музыка) және жаратылыстану (астрономия,
астрология, физика, химия, география, космология, математика, медицина) ғылымдары
салаларын терең меңгеріп, осы бағыттарда өзі де құнды ғылыми жаңалықтар ашты. Әбу Наср
Әл-Фараби өзінің философия көзқарастарында басты үш бағыт анық аңғарылады: ол дүниенің
мәңгілігін мойындады, танымның болмысқа тәуелділігін растады, ақыл-парасат туралы ілімді
саралады.
Ол философияны қоғамды оятатын зерде, парасат шамшырағы, халықты әділетті қоғамға
жеткізетін негізгі бағыт, ұрпақтар арасындағы рухани-мәдени
сабақтастықты ғасырларға
жалғастыратын құрал, әлеуметтік-этикалар күрделі мәселелердің шешімін, уақыт
талаптарының жауабын табатын әдіс деп түсінді. Осы деңгейде дұрыс ойланып, оңды
әрекеттену үшін философияның 9 қағидасын оқып-білу қажеттігін ескертеді.
Әл-Фараби сезім мен ойлау, тәрбие мен іс-әрекет жүйесін жетілдіру мәселесіне қайта
айналып соғып отырған. Білімсіз адамгершілік молаймайды, білімсіз адам өзгенің абзал
қасиеттерін тани алмайды. Жан-дүниені тәрбиелемей үлкен жетістікке жету жоқ. Ғылым мен
тәрбие ұштасса ғана рухани салауаттылыққа жол ашылмақ. Мінез-құлқын түзей
алмаған
адамның ақиқат ғылымға қолы жетпейді деп ескертеді.
Бір сөзбен айтқанда, Фараби адамдардың өз көздеген мақсатына жетуі оның өзіне ғана
байланысты екенін айтады. Адам рухани жағынан үнемі өзін-өзі жетілдіріп отыруға тиіс, адам
тек ақиқатты, айналадағы дүниені танып-білу арқылы жетіледі деп түйін жасайды.
Орта ғасырдағы медицина мен философияның дамуына "Медицина каноны" атты және
басқа да еңбектерімен сүбелі үлес қосты.
Әл-Фараби өмір сүрген заманда жаратылыстану ғылымының дамыған саласының бірі
медицина болды. Оны сол кезде «емдеу шеберлігі ғылымы» деп атады. Ол «Медицинаның
міндеті - тек адам ауруларының себептерін анықтап қоймай, адамның денсаулығын сақтау
жолдарын, ауруды жою жағын да зерттейді» - деп көрсеткен. Әл-Фараби - артына ірілі-ұсақты
150- ге жуық ғылыми еңбек қалдырған данышпан.
Достарыңызбен бөлісу: