Реферат Тақырып: Мұрын маңы қойнауларының қабыну аурулары: жедел синуситтар. Клиникасы. Орындаған : Жүрсін Ж. М. Тобы


Мұрын маңы қойнауларының функциялары



бет3/4
Дата07.02.2022
өлшемі172,73 Kb.
#96807
түріРеферат
1   2   3   4
Байланысты:
реферат Жүрсін Ж
cross
Мұрын маңы қойнауларының функциялары:

  • бас сүйегінің алдыңғы бөлімдерінің, әсіресе бет сүйегінің сүйектерінің салыстырмалы массасын төмендету.

  • дауыс резонансын күшейту;

  • жарақат алған кезде соққыға төзімді «буферді» қамтамасыз ету;

  • дем алу және дем шығару кезінде мұрын қуысында температураның тез ауытқуынан сезімтал құрылымдарды (тістердің тамырлары, көз алмалары) оқшаулау;

  • қойнаудағы баяу ауа ағынының арқасында дем алғанда ауаны ылғалдандыру және жылыту.



Мұрын маңы қойнауларының қабыну аурулары: жедел синуситтар.
Жедел синусит – себебі аллергиялық, вирустық, бактериялық, сирек жағдайда саңырауқұлақтық болатын мұрынның бір немесе бірнеше қосалқы қойнауларының шырыштық қабықтарының қабынуы, ең жиі кездесетіні – Гайморов қойнауының қабынуы болып табылады.
Классификациясы:

  1. Жедел (катаральды, іріңді, некротикалық).

  2. Созылмалы (катаральды, іріңді, париетальді-гиперпластикалық, полипозды, талшықты, цисталы, аралас формалар, асқынған - остеомиелит, холестеатома, пиомукоцеле, процестің орбита тініне таралуы, бас сүйек қуысы).

  3. Вазомоторлы (аллергиялық, аллергиялық емес).

Этиологиясына байланысты:


-риногенді;
-одонтогенді;
-травматикалық.

Қоздырғыштың түріне байланысты:



  • вирустық;

  • бактериялық аэробты

  • бактериалды анаэробты;

  • саңырауқұлақ;

  • аралас.

Процестің таралуы бойынша:

  • Этмоидит (алдыңғы, артқы, жалпы);

  • Гайморит;

  • Фронтит;

  • Сфеноидит;

  • Этмоидогайморит;

  • Пансинусит.

Жедел гаймориттің клиникалық көріністері:

  • Ауру жедел басталады. Аурудың дене қызуы 38-39С дейін жоғарылайды, жалпы интоксикация симптомдары бірден байқалады, қалтырауы мүмкін. Кейбір ауруларда дене қызуы қауіпті немесе субфебрильді болуы мүмкін. Гайморитпен ауыратын науқастарда зақымдалған жоғары жақ қуысы аймағында, маңдай және мұрын түбірінде ауырсыну мазалайды. Пальпацияда ауырсыну күшейеді. Ауырсыну зақымдалған жақтың бетінің жартысына және жоғарыға иррадиация беруі мүмкін. Кейбір науқастарда әртүрлі дәрежедегі бас аурулар болады.

  • Зақымдалған жағында мұрынмен демалу қиындайды. Екі жақты гайморит кезінде мұрынның бітелуінен науқас аузымен демалуға мәжбүр болады. Кейде көз жасы каналының бітелуінен көзінен жас ағады. Мұрыннан бөлінетін сұйықтық басында серозды,сұйық, кейіннен жабысқақ, бұлыңғыр, жасыл түсті сипатталады.

Диагноз аурудың шағымдарына, қарап тексеруге мұрын қуысы шырышын қарау (қабыну, ісіну, қуыс тесігінен іріңді бөлініс). Рентгенограммада гаймор қуысы қараяды. Мәлімет жетіспеген кезде басқа әдістерден гаймор қуысының пункциясы жасалады.


Фронтит (лат. frons, frontіs — маңдай және іtіs — қабыну) — маңдай қуысының қабынуы. Жедел фронтит ринит, тұмау, қызылша, т.б. жұқпалыаурулардың салдарынан дамиды. Бұл кезде бастың маңдай тұсы қатты ауырып, адам еңкейгенде ауру сезімі үдей түседі. Мұрын бітеліп, мұрыннан іріңді сұйықтық ағады. Кейде ауру көзге беріліп, көзден жас ағады, адамның иіс сезу қабілеті нашарлайды, қабағы ісініп, ыстығы көтеріледі. Дерт асқынып кетсе, созылмалы түріне ауысады. Бұл жағдайда науқастың маңдайы ауырып, саусақпен басқанда ауырсынады. Ауру көздің медиалды ұшына беріліп, адам жарыққа қарай алмайды, көзден жас тоқтамайды. Дене қызуы алғашқыда 38 — 39°С-қа көтеріліп, содан кейін біртіндеп түседі. Риноскоптық тексеруден өткізгенде мұрынның ішкі, ортаңғы бөлігінің ісінуі, іріңді жолақтар, полиптер анық көрінеді.
Жедел фронтиттің негізгі симптомы - бұл маңдай сүйегіне механикалық әсер етумен күшейетін маңдай аймағындағы ауырсыну. Сондай-ақ, ауру бас ауруы, фотофобия және лакримация, көздің ауырсынуымен бірге жүреді. Сондай-ақ, науқастар мұрыннан көп мөлшерде бөлінділерді мазалайды, бұл мұрынмен тыныс алуды қиындатады.
Диагнозды растау үшін параназальды синустың рентгенографиясын жүргізу қажет. Рентгенологиялық көрініс өте ерекше: фронтальды синуста сұйықтықтың немесе іріңнің көлденең деңгей түрінде жиналуы анықталады. Процесті хронизациялау кезінде кейде синустың полипоздық процесін болдырмау үшін синустың компьютерлік томографиясы жасалады.
Дер кезінде емдемесе, асқынулардың ішінде инфекциялық процестің жақын маңдағы аймақтарға таралуымен байланысты – көз ұясының флегмонасы, қабақтың абсцессі, кейде менингит немесе мидың абсцессі сияқты күрделі асқынулар дамиды.
Этмоидит – торлы сүйектің ауа жасушаларын ішінен қоршап тұратын шырышты қабықтың зақымдана қабынуы. Егер этмоидит дамыса, белгілері, ең алдымен, ауырсыну болып табылады. Ол мұрын аймағында локализацияланған, тұрақты түрде болады. Мұның бәрі адамның жұмыс қабілеттілігінің күрт төмендеуіне және жалпы күйзеліске әкеледі. Екінші белгі – мұрыннан бөліністер. Олар шырышты немесе іріңді болуы мүмкін. Риноскопия кезінде дәрігер олардың тек мұрын қуысында ғана емес, сонымен қатар мұрынның ортаңғы бөлігінде де локализацияланғанын, сонымен қатар жұтқыншақтың артқы жағына ағып кететінін анықтайды (бұл этмоидитке тән белгілер).
Жіті этмоидит анық көрініс береді - дене қызуы көтеріледі, жалпы әлсіздік пайда болады, ауырсыну синдромы күшейеді, мұрыннан бөліністер көп ағады.
Сфеноидит – сына сүйек қабынуы. Аурудың өту ерекшеліктері: науқастың бүкіл басы ауырмайды, көбіне ауырсыну бастың артқы жағында орналасады. Ауырсыну әдетте қатты емес, бірақ сыздап ауырады және тұрақты болады. Ауырсыну сезімін басатын дәрілерді қабылдаумен ауырсыну тоқтамайды. Тамақтың артқы жағында іріңді немесе шырышты бөліністер сезінуі мүмкін. Қосарланған көру немесе көру қабілетінің төмендеуі түріндегі көру қабілетінің бұзылуы пайда болуы да мүмкін. Мойын ауруы өте шектеулі аурулардың симптомы болып табылады, сондықтан білікті оториноларинголог сфеноидитті осы симптомы арқылы дәл анықтайды.


Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4




©engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет