ТИПОЛОГИЯ (лингвистика -
лық) (грек. typos-таңба, үлгіжәне
logos - сөз, ілім ) - Т іл д е рд ің
құрылыл/щық және функциональ-
дық (қызметтік) қасиеттерін шығу
тегіне қарамастан салыстыра
зерттеу. Салыстырмалы-тарихи
аспекгімен бірге, тіл зерттеудің
негізгі аспектісі ретінде Т. өзінің
та б и ға ты м е н ж э н е з е р тте у
принциптерімен, тәсілдерімен
ерекшеленеді. Т.-дағы тұлға мен
мағынаның сай келуі шарт емес.
Ол бірліктердіңжеке тұлғалық не
мағыналық үқсастығын мойын-
дай береді. Әдетте Т. салыс-
тырмалы-тарихи тіл білімімен
қоса ареалды лингвистикад а
жеке қарастырылады. Т. жеке
тілдерді зерттеумен шуғылданып,
ж алпы тіл б іл ім ін д е гі т іл д ің
құрылысы мен қызметі жөнінде
айтылған тұжырьімдарды пайда-
ланады. Зерттеу пәніне байла
нысты функциональды (әлеумет-
тік лингвистика) және қүрылым-
ды қ Т. ерекше қарастырылады.
Ф ункциональды Т. байланы с
құралы ретіндегі тілдің әлеуметтік
қызметін зерттейді, ал қүрылым-
дық Т. -т іл д і жүйе ретінде алып,
ішкі қүрылысын зерттейді. Өз
алдына қүрылымдық Т. - фор-
мальды Т. (тілдің көрінісі) және
контенсивті Т. (тіл мағынасы) деп
екіге бөлінеді.
Типологиялық зерттеулер әр
т ү р л і м а қс а т т а р д ы к ө з д е у і
м ү м кін : т іл д е р а р а с ы н д а ғы
қү р ы л ы с ты қ ұ қ с а с т ы қ т а р не
ерекшеліктерді табу (инвентар-
лық Т.), тілдердің жүйелері мен
деңгейлерінің құрылысындағы
сәйкестікті анықтау (импликация-
лык Т.). Негізінен тілдерді белгілі
бір топқа жатқызуда «тілдік тип»
(түр) деген түсініктің әр түрлі
қабылдануы кездеседі. М ыс.:
дәстүрлі типологиялық жүйелеу
аморфты, агглютинативті (жалға-
малы) және флективті тілдерді
б ө л е к қа р а с ты р а д ы . Б үлай
топшылау грамматикалық түлға-
лар қүрылысының жалпы прин-
циптеріне негізделген. Ал, бүдан
басқа да, мыс., вокалдық жүйе,
сөйлем мүшесінің орны тәрізді