Ж АИ-Ж АИ (Мысыр) Ж.-ры жақсы зерттел-
ге н . Қ а з ір г і кү н д е с ө з д ік -
буындық түрде сақталған көне
Ж .-қы та й жазуы . Бұл Ж .-ды
Корей және Жапон елдері де
қо л д а н ға н . Б ір а қ о л а р д ы ң
гр а м м а т и ка л ы қ құры л ы м ы
ө зге ш е болғанды қтан, олар
ж е р гіл ікті ф онетикалық ж азу
жүйесіне көшкен. Олар - силла-
бикалы қ «кана» ж әне корей
тілінде «кунмун» жазуы. Жапон
елінде иероглиф сөз түб ір ін
белгілесе, силлабикалық белгі
- с ө з д ің ө з г е р іс к е т ү с е т ін
бөліктерін белгілейді. Кореяда
иероглифпен қытайдың кірме
сөзд ерін, ом оним дерді ғана
жазады.
Дыбыстар қатарын белгілейтін
Ж. жүйесі силлабикалық жүйе
деп аталады. Дыбыс қатары С
(дауыссыз) + Г (дауысты), Г+С;
С+Г+С; С4-С+Г; С+Г+С+Г түрінде
кездеседі. Мұндай ж үй е ге -
кипр, үнді, эфиоп, брахми Ж.-
лары жатады. Силлабикалық Ж.-
да негізінен дауыссыз дыбыстар
белгіленген.
Алфавиттық Ж. ж үйесінде
бір таңба (әріп) - бір дыбысты
б е л гіл е й д і, бұл ф онем а не
аллофон болуы мүмкін. Алфавит-
ты к Ж. ж ү й е с ін д е ж а зуд ы ң
барлы қ түрлері өз бастауын
кө н е с е м и т (ф и н и к и я л ы қ)
ә р іптік-ко н со н а н тты қ немесе
квазиалфавиттық Ж-дан алады.
Бұл силлабикалық Ж-да «С+Г»
т ү р і ға н а к е з д е с е д і. К өне
семиттік квазиалфавиттық Ж-
дың шығу тегі әлі анықталмаған
(б.э.д. 2000 ж. екінші жартысы).
Бұл алфавиттың үш түрі бар:
ф иникиялы қ, уга р и т сынасы
және оңтүсті к- аравиял ы қ. Арамей
Ж -ның тарауына зороастризм
діні ықпалын тигізді. Зороастризм
д ін и кітаптары (Авеста т .б .)
д а уы сты л а р д ы б е л гіл е й т ін
өріптермен жазылғаны белгілі.
Соғды және несториан Ж-ының
н е гіз ін д е
т ү р к іл е р д ің
Ж.
қалыптасқан. Олардың ішінде
маңыздылары - көне «руналық»
(сына) түркі және ұйғыр Ж.