таруға да ниеттенді.
үстіне XIX ғасы рды ң 40-ж ы лдары на дейін ж оғары д әреж ел і өскери -
м әртеб елін ің м ейірбан ды к сезім деріне сө й кес келетін ад ам герш ілік
С олтүстік К авказ таулы қтары қозғалы сы ны ң өрлеуіне тұстас келді, ал
П етербург сарайы таулы қтар қозғалы сы н басуға едәуір әскери күш тер
болуге мөжбүр болған еді. А ралары нда ортақ белгілер де, сонымен бірге
ерекш елік те көп болған отарш ылдыққа қарсы осы мейлінше қуатты қоз-
ғалы стар ы қ п ал ы н ы ң к өрш ілес ай м актарға таралу болаш ағы патш а
өкім етін Оралдан арғы шет айм ақта орналасты ры лған тұрақты әскери
күш терді қолдана оты рып, К енесары ханға қарсы нағыз соғыс бастауға
м өж бүр етті.
«Бір мемлекетте екінш і м емлекет болмауы керек» деген карарға қол
коя оты рып, I Н иколай 1843 жы лғы 27 маусымда К енесарыға карсы кең
көлем де соғыс ж оры ғы на рұқсат етті. Ә скери старш ина Л ебедевтің 300
адамнан тұратын отряды алдыңғы соккы беретін күш болуға тиіс еді, кейін-
нен оның отрядындағылар саны 1900 адамға жетті; 1843 жы лды ңтамы зы н-
да А. Ж антөрин ж әне Б. А йш уаков сұлтандар бастаған екінші топ жарақ-
талды. Тайталасушы тараптардың 1843 жылғы 7 тамыздағы шайқасы үкімет-
ке тілегендей н әтиж е бермеді. П олковн ик Бизанов бастаған қарулы топ
көтерілісш ілердің негізгі күш терін кездестірмей, Орск бекінісіне қайтып
оралды. Өлкені ж ақсы білген К енесары шабуылға шығып, 1844 жылғы 20
шілдеден 21 ш ілдеге қараған түні Ж антөрин сұлтан отряды ны ң быт-шы-
тын шығарды.98
Әскери старшина Лебедев сылбырлығы ж әне дереу көмек көрсетпегені
үшін әскери отрядқа басш ылық етуден шеттетілді. Ж еңіспен жігерленген
К енесары ны ң негізгі күштері 1844 жылғы 14тамызда Екатерина станица-
сына шабуыл жасады, маңындағы елді мекенді, форштадты өртеп, 40 адам-
ды тұткы нға ал д ы ."
К өтерілісті басу үшін О ры нбор жағынан полковник Д униковскийдің
отряды ш ықты, ал әскерлердің сібір тобын генерал Ж ем чуж ников басқ-
арды. К енесары патш а отрядтары ны ң қудалауы нан құтылып кетті. Ү кі-
меттік топтарды абы рж уш ы лы қж айлады . Оның үстіне Ш әмілмен ұзакка
созылған соғыс үкіметтің күш -құралдарын одан әрі аландата берді. Кене-
сарымен соғыс та тез ж еңіске жеткізбейтін сыңайда болды. Мұнымен коса
Орынбор губернаторы В. А. П еровский мен Сібір губернаторы В. Д. Гор
чаков ар асы н д аК ен есары ға карсы күрес ж олы ж өн інде кереғар к ө зк а-
рас пайда болды. П еровски й бұры нғы сы нш а ж анж алды бейбіт ж олмен
ш еш уді, ал Г о р ч ако в к ө тер іл істі қарулы күш пен басы п -ж аны ш тауды
ж актады .
О ры нбор басты ктары Д олгов пен Гернді елш ілікке ж іберу каж ет деп
тапты, елш ілік алынған нұскауларға сәйкес Кенесарыны ң алдына қабы л-'
дауға болмайтын шарт қойды: көтерілісшілерге үкімет белгілеген шектеулі
аймак шегінде көш іп жүруге рұксат етілді. Патша елшілері алға койылған
максатка ж етпей, кері кайтуға м әж бүр болды. Бұл орайда Д олгов О ры н
бор өкімш ілігіне К енесары ны ң барлық орыс бекіністері жойылып, басып
алынған ж ерлер казактарға кайтарылған, дала өңіріндегі талап-тонау мен
зорлы к-зом б ы лы қ тоқтаты лған жағдайда ғана өзін ің Ресей протектора-
тын қабы лдауға келісетіні туралы ж ауабы н ж еткізді.
Енді үкімет А рал-Сы рдария алабы өңірінде бірнеше бекініс салып, К е
несары ханды О ры нбор өлкесінен ығыстырып ш ығаруға тырысты. Екі
ж актан кы сп акқа алы нған К енесары Сары аркадан кетіп, көтеріліс орта-
лығын Үлы ж үзге көш іруге м әж бүр болды.
350