БІР ШӘУГІМ ШАЙ Демалыстың аты —
демалыс. Демалыс күні елдің бәрі тәрізді Бауыржанның
әжесі де орнынан
кешеуілдеп тұрады. Бұл күні ешкім еш жаққа асықпайды, әкесі мен шешесі жұмысқа, өзі оқуға,
қарындастары балалар бақшасына бармайды. Шай жай ішіледі. Апта бойы ертелі
-
кеш қазан
-
ошақтың басынан бір шықпай, тыным көрмейтін
әжесінің қолы ұзарып, арқа
-
басы кеңиді. Ас үйге
аяғын басып кірмейтін кезі де болады. Ас үйдің бар тірлігін апасы атқарады. Ал анау
-
мынау майда
-
шүйде шаруаға
әжесі
Бауыржанды жұмсайды да, өзі көбіне
-
көп теледидар тамашалайды.
Бауыржан ұйқысынан енді оянып келіп залға кіре берген, әжесі бір қолында лупа, бір қолында
бағдарлама, диванда отыр екен, мұны көре салды да:
-
Бауыржан, жұрт тұратын уақыт болды, шай қоя салшы,
-
деді.
Бауыржан ерінді. Бірақ оны қалай айтсын, жалтарды.
-
Қайтіп
қоям? Қалай қоюды білмеймін.
-
Сол да сөз болып па? Қоясың. Қойып көр.
-
Қалай
?
-
Былай. Алдымен шайнекке су толтыр, сөйтіп, сіріңке шағып, газды ашып кеп жібер. От лап
ете қалады. Бітті, шайнекті оттың үстіне қоя сал. Түсіндің бе?
