Сочинение или фотографию по теме «Казахстан, армия, патриотизм»

Н.А. Назарбаев

Люди, которые способны на подвиг, становятся героями. Так что же такое подвиг? Подвиг… Одно это слово, и я вижу перед собой военнослужащих, а именно молодых солдатов. Многие из них гибнут, но другие приходят на их места, чтобы Родина была свободной, независимой. Когда человек совершает что-то героическое, он даже не понимает, что стал героем. Подвиг - это не только смертельный бой с оружием в руках. Надо еще и уметь среди страшных несогласий, чрезвычайных ситуаций выстоять, не упасть духом.

Есть такая профессия – Родину защищать! Это святая обязанность – любить, беречь, защищать страну, которая вспоила и вскормила нас, как родная мать. Это обязанность защитника Отечества - военнослужащего.

7 мая 1992 года президент Казахстана Нурсултан Назарбаев подписал указ о создании национальных вооруженных сил. Из этих вооруженных сил, я хочу написать о Министерстве по чрезвычайным ситуациям Республики Казахстан, а именно о полке Гражданской обороны имени Героя Советского Союза Бауыржана Момышулы Министерства по чрезвычайным ситуациям Республики Казахстан, воинской части 28237. Министерство по чрезвычайным ситуациям Республики Казахстан — центральный исполнительный орган, осуществляющий формирование государственной политики в области предупреждения и ликвидации чрезвычайных ситуаций природного и техногенного характера, гражданской обороны, межотраслевой координации в области пожарной и промышленной безопасности, формирования и развития государственного материального резерва, обеспечения функционирования и дальнейшего развития государственной системы предупреждения и ликвидации чрезвычайных ситуаций, организации предупреждения и тушения пожаров. Главный результат деятельности всего Министерства по чрезвычайным ситуациям, индикатор успехов и достижений – спасенные жизни, предотвращенные трагедии. Именно на это нацелена повседневная работа пожарных и спасателей во всех уголках нашей страны.

Об этой воинской части я знаю по письмам, рассказам моего дяди, Нугманова Избаскана, который служит там. Он работал учителем физкультуры и всегда мечтал служить в национальных вооруженных силах Республики Казахстан. Он сам изъявил желание служить. Теперь он - военнослужащий срочной службы, призвался в мае 2011 года. За этот короткий срок, я многое узнала об МЧС РК, о в/ч 28237. 30 ноября 2011 года коллектив этой части имени отмечал 38-летнюю годовщину со дня своего образования.  История воинской части началась с  директивы Генерального Штаба Вооруженных Сил СССР о формировании полка Гражданской обороны (войсковая часть 28237) в селе Узын-Агаш Жамбылского района Алматинской области.  За эти годы коллектив войсковой части прошел славный боевой путь, полный многочисленных примеров мужества и героизма воинов-спасателей. Военнослужащие на протяжении многих лет участвовали и участвуют в предупреждении и ликвидации практически всех крупных чрезвычайных ситуаций, произошедших на территорий Республики Казахстан.

Мой дядя участвовал в торжественном параде 30 августа 2011 года на главной площади нашей столицы городе Астане, посвящённый  16-тилетию Конституции и 20-тилетию Независимости Республики Казахстан. Для войск Гражданской обороны МЧС РК стало традицией участие в столь знаменательных мероприятиях республиканского масштаба. И в очередной раз честь представлять МЧС РК выпало воинской части 28237, зарекомендовавшее себя на параде 30 августа 2010 года, и в прошлом году

8 апреля на инаугурации Президента Республики Казахстан. За торжественным парадом я наблюдала по телевизору. Стройными рядами, соблюдая необходимую дистанцию и интервал, чётким строевым шагом прошли военнослужащие в/ч 28237 перед Президентом Республики Казахстан. И среди них мой дядя. Я так была рада увидеть его. Лицо у него было спокойное, но что творится в душе у него, может сказать только он сам.

Парад закончился, но у солдата остались неизгладимые впечатления, оставшиеся на всю жизнь, и есть что рассказать детям, внукам, правнукам, когда произошедшие события станут неотъемлемой частью истории, истории современного Казахстана. После парада их торжественно встретили в воинской части 28237 с цветами и музыкой. Им была оказано доверие за кропотливый труд и трудности, что им пришлось вынести на протяжении почти двух месяцев упорной тренировки на строевом плацу. Они с честью пронесли Боевое Знамя части, не уронив чести полка гражданской обороны имени Героя Советского Союза Бауыржана Момышулы и повысив авторитет Министерства по чрезвычайным ситуациям Республики Казахстан в глазах миллионов казахстанцев. Не каждому военнослужащему дано шагать по главной площади страны, это право даётся только самым лучшим.

  Кроме парада, солдаты воинской части 28237 принимают участие в масштабных работах по ликвидации и предупреждении чрезвычайных ситуаций. Им некогда отдыхать. У них постоянно тренировки, солдаты и офицеры всегда готовы к физическим нагрузкам.

За прошедшие 20 лет наша Республика претерпела значительные изменения. Благодаря мудрой политике Главы нашего государства Нурсултана Абишевича Назарбаева мы доказали что состоялись как полноценное государство имеющее неоспоримый авторитет на международной арене. С каждым годом система Министерства по чрезвычайным ситуациям всё более и более укрепляется, что положительно влияет на военнослужащих. В последние годы воинская часть 28237 стала узнаваемой не только в пределах района или области, но и по всей Республике. Ведь воины этой части принимали участие в масштабных работах по ликвидации и предупреждении чрезвычайных ситуаций в посёлке Кызылагаш, в районе высокогорного комплекса «Медео», строительстве Коксарайского контррегулятора, трижды участвовали в парадах на главной площади нашей столицы городе Астане.

Я всегда вдумываюсь в слова песни «Құтқарушылар әні - Песня спасателей», написанной на 2-х языках специально к юбилею создания служб чрезвычайных ситуаций Республики Казахстан и впервые исполненной на праздничном концерте в столичном «Конгресс-Холле» 19 октября 2010 года. Слова в песне хорошо характеризируют спасателей – воинов, их нелёгкий труд:

Мы судьбою своею довольны,

Воинской части 28237 хочу пожелать отличного обеспечения безопасности народа, оперативного реагирования и ликвидации последствий чрезвычайных ситуаций, чтобы не было человеческих жертв, ущерба. Всё это из года в год успешно выполняют сотрудники МЧС РК. Героизм, мужество, самоотверженный и упорный труд пожарных и спасателей снискали заслуженное уважение у граждан нашей Республики.

В конце своего сочинения, для своих сверстников я хочу привести в пример слова Н.А. Назарбаева: «Наша цель - воспитать преданных стране, настоящих патриотов - военных людей, которые будут стоять на защите Независимости, целостности нашей Родины - Республики Казахстан. Крепите между собой дружбу и единство, воспитывайте в себе лучшие человеческие качества». Мы, будущее нашей страны, обязательно добьёмся этой цели!

Ізтаева Ләззат, 9 сыныбы

Амангелді орта мектебі,

жетекшісі Қалиева Г.

Ел дегенде еміреніп, жұрт

дегенде жүгініп қызмет еткін!

Б.Момышұлы

Қазақ - жауынгер халық. Ұлы далада жөңкіп жүрген көшпелілердің бір тармағы «қазақ» деп аталғалы бері, сол Ұлы елдің ұландары өз атамекендерін көздің қарашығындай қорғады. Жан беріп, жан алысты. Егеулі найза қолға алып, еңку-еңку жер шалып, толарсақтан қан кешіп жүріп, ұлтарақтай жерді де жауға бермеді. Арыстан жүрек, жалаңтөс батыр ұлдарының арқасында жаугершілік кездерде үнемі жаудан мерейі үстем шығып отырды. Бұл - ақиқат. Бүгінгі күні жауынгер бабаларымыздың мирасқа қалдырған жерінде Қазақ мемлекеті тұр. Сол елді қорғайтын тастүйін әскері бар.

Тәуелсіз Қазақстан Республикасының әскері 1992 жылы 7 мамыр күні Елбасы Нұрсұлтан Назарбаевтың арнайы жарлығымен құрылды. Бүгінгі таңда әскер-құрлық әскері, әуе қорғаныс және әскери-теңіз күші деп үш салаға жіктеледі.

Қарулы күштер елдің тірегі, қорғаны, тыныштығының күзетшісі, тұтастығының кепілі. Жер бетінде кез-келген мемлекет өз қарулы күштерінің қуатты, мықты болғанын қалайды. «Өз әскеріне көңіл бөлмеген ел, өзгенің әскерін асырауға мәжбүр болады» деген нақыл кімді болса да, ойға қалдырды.

Жылдан жылға Қазақстан Қарулы Күштерінің, жалпы әскери қызметтің беделі артып келеді. Оған Отан алдындағы борышын өтеуге ынталы жастар санының арта түсуі дәлел. Бұдан бөлек, арнаулы және жоғары әскери оқу орындарына түсуге тілек білдіруші жасөспірімдердің қатары да жыл сайын көбейіп келеді. Жастардың осынау жақсы талпынысы көңілге қуаныш ұялатады.

Қазақстан Республикасының Президенті Республика Қарулы күштерінің жоғары бас қолбасшысы Нұрсұлтан Назарбаев тәуелсіздігіміздің алғашқы күндерінен дербес әскерімізді құрып, қорғаныс саласын нығайтуға ерекше қамқорлық жасап келеді. Жасампаздықтың 20 жылында жергілікті әскери мамандар мен командирлер корпусын жасақтау бағытында да көп іс тындырылды. Оған дәлел ретінде Республикалық Жас Ұлан мектебін, Петропавл жоғары әскери училищесін, Ақтөбе қаласындағы Т.Бегелдинов атындағы ұшқыштар даярлау училищесін айтуға болады.

Әскери тақырыпты сөз еткенде әдетте ойға ең бірінші оралатыны Бауыржан атамыздың бейнесі. Кеңес Одағының батыры, Халық қаһарманы Бауыржан атамыздың кейінгі ұрпаққа үлгі болардай өнегелі істері жетіп артылады.

Батыр шықты қазақ деген қауымнан,

Қорықпайтын боран менен дауылдан

Францияда туылса, болар еді Бонапарт

Қазақстанда туылып ,

Болып қалған Бауыржан!

деп тегіннен тегін жырланбаса керек. Ол генералдарға сабақ берген әскери ұстаз. «Б.Момышұлының соғыс тактикасы» деген оқу пәні Израиль еліндегі әскери оқу орындарында оқытылады және ол пәннен студенттер емтихан тапсырады. Кубаның әскери мектептерінде де Бауыржан атамыздың соғыстағы әдіс-тәсілдері бойынша дәріс беріледі. Сонымен қатар Бауыржан атамыз жақсы жазушы да бола білген. «Өтіріктің балын жалап тірі жүргенше, шындықтың уын ішіп өлген артық!», «Тәрбиелі-тәртіптің құлы», «Опасызда Отан жоқ...» секілді қанатты сөздері әлі күнге дейін өз өміршеңдігін жойған жоқ. Ал «Ұшқан ұя» (1975), «Ел басына күн туса» (1970), «Жауынгердің тұлғасы» (1958), «Офицердің күнделігі» (1952), «Майдандағы кездесулер» (1962) атты еңбектері қос тілде жазылып, әлемге тараған.

Көзі оттай өткір, мінезі тік, Отаны үшін жанын қиюға даяр, өз ұлты мен оның тілін, дәстүрін жанындай сүйе білген біртуар тұлғаның талай ақындардың шығармаларына арқау болғаны айғақ. Осы орайда Оразақын Асқардың «Бауыржан батыр» өлеңі ойға оралады.

Ұл болып туып, ұлы болып қалдың мәңгі,

Жоқтатпадың жорықта Ер Тарғындарды.

Қорғап бейбіт күнде де әділдікті,

Аттатпадың ешкімге алдыңда арды...

Айналдырды атыңды аңызға тіл,

Әр қимыл, әр сөзіңде маңыз жатыр.

Тірісінде-ақ ұлтына ұран болған,

Өзіңсің ең ақырғы нағыз батыр!

Иә, осындай қайталанбас тұлғаны дүниеге әкелген қазақ халқы нағыз бақытты халық. Бауыржан атамыздай елін сүйген патриот, шыншыл, өз ұлтының тілін, дәстүрін құрметтейтін ұрпақтары қашанда биіктен көрінетіні сөзсіз.

Еліміздің ертеңі бүгінгі жастардың қолында, демек әрбір қазақстандық жастардың бойында отаншылдық сезім жоғары болуы керек, Отанды сүю отбасынан басталады, сондықтанда әрбір отбасында берілетін тәрбие «Қазақстан» атты елмен, оның батыр ұлдарымен байланысты болуы тиіс.