2. Құрылымдық функционализм, қақтығыс теориялары, символдық интеракционизм, рөлдік теорияларды зерттеу. Құрылымдық функционализм - әлеуметтану аясындағы мектептердің бірі. Ол қоғамның құрылысын көптеген топтардан және демографиялық мәліметтерден тұратын, бір-бірімен әрекеттесу арқылы қоғамды жедел, гүлденген және жұмыс істейтін машинаны сақтайтын үлкен организм ретінде ұсынады.Сол организмнің мүшелерін құрайтын бұл топтар әр түрлі индикаторлармен анықталады, олар жиі қабаттасады. Байлық, жұмыс жағдайы, отбасы саны және қылмыстық әрекет - бұл осы топтарды анықтайтын атрибуттардың бірнеше мысалы.Қоғамның өзі сияқты әрекет етуінің себебі - құрылым, функционализм, қоғамды құрайтын әртүрлі институттар, мысалы, үкімет, білім, заң және дін сияқты қатынастарды бөліп көрсетеді.
Фунционализм тарихының маңызды кезеңіне американдық нұсқауы (П. Парсонс, Р.Мертон және т.б.) айналды, олар әдістемені дамытып, әлеуметтанудың барлық бөлімдеріне таратты.
Американ социологы Роберт Мертон (т.ж. 1910) құрылымдық функционализм теориясы мен әдістемесінің құрастыруына елеулі үлес қосты.
Құрылымдық тәсіл негізінде күрделі объект (қоғам және оның жағдайы, әлеуметтік институт немесе үрдіс) оның құрамына кіретін бірліктердің аналитикалық есептеуін жүргізеді. Шығарылған статистикалық жағдай әлеуметтік өзгеріс үрдісінің анализі үшін бастама бол алады.
Қоғамды көптеген элементтерден тұратын күрделі, статистикалық жүйе ретінде қарастыратын құрылымдық тәсілден ерекше функциональді тәсілді біртұтас және тәсіл тұлғалардың функциональді тәртіптері, әр түрлі деңгейдегі ұйымдар мен жүйелер жөніндегі көріністерге негізделеді. Функционализм бойынша қоғам өзара тығыз байланыста болатын компоненттерден тұрады.
Мертон бойынша, функция деп берілген жүйенің реттелуі мен оның ортаға бейімделуіне қызмет ететін бақылауларды есептеу керек, ал дисфункция кері үрдіс.
Осы құрастырулар негізінде, ол өзінің атақты «орташа деңгей» идеясын қалыптастырды, ол кіші жұмыс гипотезалары мен кең теоретикалық спекуляциялар арасындағы делдалдық рөлін атқарды. Социологиялық зерттеудің қағидалық және эмпирикалық деңгейлерін байланыстырып, оның «таза» эмпиризм тенденциясына қарама-қайшылығын айқындады.
СРСП 2 Қазіргі қоғамдағы теңдік пен теңсіздікті бағалау.
