125
уб ли ис ти ка лық стил
уб ли цис ти ка (лат.
pub l i c us
– «көп ші лік», «әлеу мет») қо ғам өмі
рі үшін ма ңыз ды мә се ле лер ді тал қы лау де ген ұғым да жұм са ла ды.
Тың дар ман дар мен оқыр ман дар дың ара сы на кең та ра лу ымен, ба
ян дау дың ше шен ді гі мен, жа ғым ды жә не жа ғым сыз ма ғы на да ғы мә
нер лі лігі мен си пат тала ды. Ерек ше лік те рі:
1) дә лел дер ді си пат тап қа на қо ймай ды, ав тор дың ба ға сын, пі кі рін,
кө ңіл күй ін көр се те ді;
2) тіл дең гей ле рі не бай ла ныс ты пуб ли цис ти ка лық стиль дің ерек ше
лік те рі бо ла ды. Атап айтсақ:
а) лек си ка да – қо ғам дықсая си тер мин дер мен сөз дер дің (
ми тинг,
ереуіл, пар ла мент
), мо ция лық ба ға бе ру ші сөз дер дің (
ең бек
оза ты, көш бас шы, дем бе ру ші
), ксп рес сив тік бояуы бар сөз
дер дің (
қо янқол тық, нық қа дам мен
);
ә) фра зе оло гия да – пе риф ра за лар дың (
ақ ал тын – мақ та, кү ріш;
қа ра ал тын – кө мір, мұ най
);
б) мор фо ло гия да қос сөз дер дің (
қо ғам дықәлеу мет тік, бұ қа ра
лықсая си, үгітна си хат тық
), бұй рық рай тұл ға сы ның (
орын
дай ық, та быс қа же тің дер
);
в) син так сис те – сөй лем де гі сөз дер дің ин вер сия лық орын тәр ті бі
нің, қа рат па сөз дер дің, ри то ри ка лық сұ рақ тар дың, жай сөй лем
бө лік те рі нің, сан алу ан қай тала ма ла ры ның жә не т.б. жиі қол да
ныс қа тү суі.
Өз де рің жиі қол да на тын с се пуб ли цис ти ка лық жанр да жа зы ла ды.
Достарыңызбен бөлісу: