(Елбасыга) Сіз қоғам өзгерісі мен еліміздің болашағына терең ой жібердіңіз. Асығыс аяқ баспадыңыз, асыққандарды алға оздырып, егемендігіміздің алды-артын ойлап дүлей тас- қыннан алып шықтыңыз. Сөйтіп тұңғыш рет еліміздің салтанатты да асқақ шаңырағын көтердіңіз. Халқыңыз да Сізге қарыздар болып қалмады, Сізді сол өзіңіз құрған Ақ Орданың төріндегі қасиетті алтын таққа отырғызып сенім артты. Сізде жанкиярлык еңбегіңізбен өзіңізді елге, еліңізді элемге таныттыңыз!
Лайым, халқымыздың асыл арманымен өзіңіздің арман ағысыңыз тоғысып, бір арнаға түссін! Сонда Сіздің атыңыз да халык жүрегінен Абылай баба атындай орнықты орнын алмак!
Сізде қажымас кайрат та, жат жасканар қаһармандық айбат та бар, зор денсаулық берсін!
Абылай бабаңыздың ел басқаруда айнымас ак жолын тілеймін!
Болашақ ұрпақтың қамқоршысы Сара баламның да бөбектерге берер жемісі сарқылмасын!
ЖЕЛМАЯ
Хамаңды көз алдыңа елестетсең, заңғар Алатаудың кұзар шыңынан еліне қарап елжіреп, жауына қарап қаһар төгіп тұрған қаһармандай көрінді...
Табиғи талантымен өмір өрісіне келгенінен бастасақ, өткендегі қазақ зиялыларына қырғидай тиген шовинистік империя дэуірінде өзінің ер азаматтығын ақтап, басқа кейбір ағаларындай емес, ешбіреуге жала жауып аузынан артық өкінішті сөз шықпаған жан-дүниесі таза тұлға! Кешегі ел басына, халық басына күн туып, қанды қырғын соғыс басталған кезде от үстінде батырлық өмірлерін өткізіп, найзаларын қолдарынан түсірмеген даңқты бабаларындай атқа қонып, болат қылышын жоғары көтеріп, эскадронды айқасқа бастады. Ақын ретінде майдан газетгерін сағалауды бас- сауғалау деп білді. Хамаң бізге Кавказда Отан үшін, Халык үшін ат үстінде мерт болған батыр генерал Доватор сияқты.
Қан майданда Хамаңның жарты жаны бар, сөйлей алмай, жүре де алмай қиналып жүргенін де көргеміз. Бұл оның жаумен өліспей-беріспей, арыстандай айкасқанының белгісі.
Соғыстан кейін Хамаң поэзиясы телегей тасқынға айналды. Қазақ поэзиясының жаңа жанрларын бастап берді. Соңынан талантты да, дарынды ақындар эскадрондарын ертіп, болашаққа сапар шегіп барады. Сапар оң болсын, Хама!
Сексенге келе жатқан Хамаң-тарих тағдырыныңталайынан талмай, бұрлықпай көк байрақты асқақтата тіккен ұлы көмбеге жеткізген Желмая!
Хамаң өмірде де қаһарман, қан майданда да қаһарман, поэзияда да қаһарман!
Қазақ эдебиеті тарихында алтынмен апталған жалғыз Ғ абит ағамыз еді. Әдебиетке жалғыздықты жазбаса екен деп тілей отырып, осы Хамит ағамыз да Алтынмен апталса екен!
АРМАНҒА ЖОЛ СІЛТЕР АҚЫЛШЫ Өзім газет оқуға шамам келгенде орталық басылымдардан қолыма ұстап оқи бастағаным “Социалистік Қазақстан" (қазіргі “Егемен Қазақстан”) газеті еді. Сол газетті қолымнан тастамай жүріп, майданға аттандым. Соғыс уақытында армия қатарындағы замандастарым елден алдырып, оқып тұрыпты. Ал
мен болсам, сонау фашистердің кандыбалактары басып алған жау тылына парашютпен түсіп, елден алыстап, бұл газеттен бірнеше жыл көз ңсазып қалдым.
1945 жылдың 1 қаңтарында өзімді майданнан алып келген акын Жұмағали Сайын ағаның:
Сенің келіншегің осында газетте істейді ғой деймін, анада Киевте айтып едім ғой, - деді. Мен сенбедім. Өйткені Асыл елде эке-шешемнің қолында болатын.
Қазір газеттегі жігіттерге телефон соғып білейін, - деді