Алғашқы және соңғы меристема. Алғашқы өскіннің, ұрықтыңклеткаларынан дами бастаған кезінен пайда болады. Соңғы меристема, әдетте алғашқы меристемадан кейін тұрақтанған ұлпалардан пайда болады. Алғашқы меристемадан алғашқы ұлпалар, ал слңғы меристемадан соңғы ұлпалар түзіледі.
Орналасу ерекшеліктеріне қарай меристемаларды 4 топқа бөледі.
Төбелік (апикальдық) меристема. Төбелік меристема сабақтың, тамырдың негізгі және бүйірлік өстерінің ұштарында орналасады. Ол негізінен органдардың ұзындыққа өсуін қамтамасыз етеді. Шығу тегі жағынан төбелік меристема алғашқы меристемаға жатады.Сабақ пен тамырдың ең жоғарғы ұштарында, тез бөлінуге қабілеттіпаренхималық клеткалардың аздаған тобы орналасады. оларды белсенді клеткалар деп атайды. Бұлардан сәл төмендеу сирек бөлінетін клеткалар орналасады. Олардан төменірек, меристемадан үш түрлі клеткалардың тобы оқшауланып шығады. Осы клеткалардан алғашқы вегетативтік дененің тұрақты ұлпалары қалыптасады: протодерма- клеткалардың үстіңгі қабаты, олар жабын ұлпасының бастамасын береді; прокамбий- вертикальды өстің ұзына бойына топтасып орналасқан, ұштары үшкір болып келетін меристеманың ұзынша клеткалары, олардан өткізгіш және арқаулық ұлпалар, сонымен бірге соңғы меристема пайда болады; негізгі меристема – негізгі ұлпаларда бастама береді.
Достарыңызбен бөлісу: |
