Қуёш фасли. Ҳикоялар
жүктеу/скачать 1,22 Mb. Pdf көрінісі
|
Quyosh fasli. Hikoyalar (antalogiya)
| www.ziyouz.com кутубхонаси
82 тутди. — Отамчи, ҳайитга янгн кўйлак тиктиринглар деб газлама дафтарини киритибдилар. Вой, шунақаям кўпки-и!.. У хабар берди-ю, сабри етмай яна югуриб, бош кўтармай дафтар варақлаб ўтирган Муборак опасининг тепасига борди. Зулфия Мактабхон онанинг чап томонига бориб оҳиста чўқди. — Муборакхон, қизим, дафтарни берчи, аввал биз кўрайли, кейин сан синглинг билан танлийсан. Муборак дафтарни Мактабхон опага узатди. Она дафтгарни бир бошдан варақлай туриб, «Мана, мана-а» деб қўяр, уч-тўрт варақ ўтгач, «Ёқадими, тааланглар» деб икки биқинига сукилиб ўтирган кундошларига қараб қўярди. — Овволоом сизга танлиймиз, опа, — деди Адолат тўнғич кундошнинг ҳурматини сақлаб. — Ке, Мубор, силар ҳам танлашасилар. — Ўнг қўл вазирларга хон атлас ярашади-да! — деди кулгисини яшириб Муборак. Тўхтабой, «Мактабдош — ўнг қўл вазирим»дегашни хонадон аьзоларининг каттаю кичиги эшитган, шу боис Муборак шунга шама қилаётганини сезган кундошлар орасида енгил кулги кўтарилди. — Ўрисча таҳсилга қатнаб тилинг чиқиб қолди-я, сен қизннг! — Деди Мактабхон она кўзойнаги остидан кизига ҳайрондака ўқрайиб. Муборак катта онасининг жиғига тегишни давом эттирди: — Хон атлас бўлганда ҳам кўш этакли бўлса, хўп, ярашади-да! — Ке-ке, олдин сенга танлаймиз, — деди Мактабхон она ён бериб. — Анув, дўпир- дўнғирингни чалиш учун ҳам алоҳида кўйлак сўрарсан? — Бўлмаса-чи! — Муборак шундай деб югуриб келди-да, катта онаси билан кичик онаси орасига суқулиб дафтарга энгашди. — Зулфи онам менга мосини танлаб берадилар! Зулфия гапга чечан, энди-энди ўрис тилини ўрганаётган, ҳатто Варшавадан махсус келтирилган пианинода кўй чалишни машқ қила бошлаган бу қувноқ қизни астойдил яхши кўрар, у ҳам бошқаларга айтилмайдиган сирларини кичик онаси — Зулфия билан баҳам кўрар эди. Шунадай бўлсада, ҳозир Мактабхон онанинг ҳурматини сақлаш лозимлигини унутмади. — Опа, ўтган ҳайитда хонатлас танлаган эдиз, бу сафар ўқлоғи шойидан тиктиринг. Сизга чунонам ярашадики!.. Ниҳол-ниҳоллигидан бўлса яна яхши!.. Адолатхон опам хонатлас кийсинлар. — Бе-е, менга ким қўйибди хонатласни, — эътироз билдирди Адолат, — одмироқ бўлса ҳам майли. — Камсуқумлигинг қолмади-қолмади-да, Адол, кимсан Тўхтабойваччага қатор-қатор ўғил- қиззи туғиб берган хотин бўлсанг, бой ота ҳайит баҳона дафтарни киритибдилар, чертиб-чертиб танлаб-танлаб киямиз-да! Учовимиз бир сидра хонатлас, бир сидра оч пушти шойи бор-ку, мана, рангини қаранглар, чўғдай ял-ял ёниб юрасизлар!.. — Мен ҳозир кўйлак тиктирмай турақолай... — Вой, нега тиктирмас экансиз?! — суҳбатга аралашди Саломат. Зулфиянинг муддаосини тушунган Адолат қизини беозор, енгилгина жеркиди: — Сен аралашмай ўтир. — Шундай деб қалин дафтарнинг ҳар варағита ёпиштирилган бири биридан рангдор ва чиройли газмол намуналарини ёнидагиларга кўз-кўз қила бошлади: — Аввал ҳаммасини бир бошдан кўриб чиқайлик, ягқинда хориждан янгиларини олиб келишди деб эшитувдим... — Олмон шойиси деган эдилар — унинг гапини тўлдирди Зулфия. — Мана, манави эмасми? — кўйлаклик танлашда улоқни ўз ихтиёри билан ёшларга топширган Мактабхон она, оч ҳаворанг газмол парчада ёпиштирилган варақни кўзига |