Вавилондағы ең бай адам-реклама indd
жүктеу/скачать 6,68 Mb. Pdf көрінісі
|
Вавилондағы ең бай адам
- Бұл бет үшін навигация:
- «МАЗМҰНДАМАНЫҢ» КІТАПТАРЫНА ТАПСЫРЫС БЕРУ ҮШІН 8-775-909-01-77 155
| «МАЗМҰНДАМАНЫҢ»
КІТАПТАРЫНА ТАПСЫРЫС БЕРУ ҮШІН 8-775-233-72-57 154 көңілімді тоғайтты. Мегиддо айтқандай, еңбек шы- нында да менің нағыз досыма айналды. Мен бақыт- ты едім, бірақ Свастидің уайымы қалыңдай берді: «Қожайын көп ақшасын ойынға жұмсайды. Мен ол үшін қорқамын». Бір күні көшеде Мегиддо досымды кездестіріп, қатты қуандым. Үш есекке артылған көкөністі ба- зарға алып келген беті екен. «Менде бәрі керемет, – деді ол. – Жұмысым көңі- лінен шыққан соң қожайын мені құлдарға бақылау- шы етті. Көрдің ғой, ол тіпті базарда сауда жасауды да маған сеніп тапсырады. Жуырда отбасымды осын- да алдырмақшы. Жұмыс уайымды ұмыттырады, ал күндердің күнінде маған ол қайтадан еркін адам бо- луыма және өзіме тиесілі шаруашылық сатып алуы- ма жәрдем етеді». Уақыт өтіп жатты, бір байқағаным, Нана-наид менің келгенімді асыға күтіп отыратын болды. Ол табысты сыпырып алып, тиынды құныға санайтын әдет тапты. Енді ол менен алыс базарға барып, бұ- рынғыдан да көп бәліш сатуды талап етті. Маған қаланың қақпасынан жиі шығып, қабырға тұрғызып жатқан құлдарды бақылаушыларға тауа- рымды сатуға тура келді. Мен сол бір масқара көрі- ністі көргім келмесе де, бақылаушылар бәліш алу- ға құмар болған соң, амалсыз сонда баратын едім. Бірде себеттеріне кірпіштің толуын күтіп, иіріліп тұрған құлдар арасынан Забадоны байқадым. Ол қатты жүдепті, екі иығы салбырап кеткен, ал арқа- сы таяқтаудан жара мен тыртыққа толыпты. Мен оны аяп кеттім де, оған бір бәліш ұсынып едім, ол «МАЗМҰНДАМАНЫҢ» КІТАПТАРЫНА ТАПСЫРЫС БЕРУ ҮШІН 8-775-909-01-77 155 ашыққан жыртқыштай жұлып алды да, бір-ақ аса- ды. Көзіндегі тойымсыздықты көрдім де, ыдысыма жармаспай тұрғанда одан алыс кеттім. «Сен неге сонша құлшына еңбектенесің?» – деп сұрады бір күні менен Арад Гула. – Есіңде ме, Хадан Гула, сол сұрақты сен де бүгін маған қойғансың? Мен оған бір кезде Мегиддодан естігенімді айтып, еңбек- тің маған нағыз дос екенін жеткіздім. «Құлдықтан босаған соң не істемексің?» – деп сұ- рады ол. «Саудагер болатын шығармын». Сонда ол маған сырткөз сенбейтіндей шын сырын ашты: «Сен менің де қожайынмен үлес бөлісіп жүр- ген құл екенімді білесің бе?» – Тоқта! – Хадан Гула ызадан көздері от шашып, оның сөзін бөліп жіберді. – Атамның абыройын төге- тін бұндай өтірікті тыңдағым келмейді. Ол құл бол- ған емес. – Мен оны тауқыметтен құтылып, Дамаскінің ең қадірлі адамдарының біріне айналғаны үшін құр- меттедім, – деп Шарру Нада қабақ шытпастан сөзін жалғады. – Сен, сол қадірлі кісінің немересі, қай қамырдан жаралғансың? Сен шындықпен бетпе-бет келердей мықтысың ба немесе жалған қиялдың тұт- қынында болуды қалайсың ба? Хадан Гула бойын тіктеді. Оның дауысы дірілдеп шықты. – Менің атамды бәрі де жақсы көретін. Оның жа- саған қайырымды ісінде есеп жоқ. Ашаршылық бол- ғанда, алтынына Мысырдан астық сатып алынып, соның керуені аш халыққа тарату үшін астықты |