6- мәтін.
Мега шөбi (жапон ертегiсi)
Кiшкентай қонақ үйге бiр саудагер келедi, қолында дорбасы бар. Үлкен дорбасын жерге қойып, кешкi тамаққа тапсырыс бередi. Қонақ үй иесiнiң әйелi дорбаға қатты қызығады.
Кешкiсiн ол күйеуiне:
– Саудагердiң дорбасын алып қалайық, – дейдi.
– Алып қалайық. Тамаққа мега шөбiн сал. Сол кезде ол бәрiн ұмытады. Дорба бiзде қалады.
Әйел тамаққа мега шөбiн салады. Саудагер тамақты жеп, алғысын айтып, ұйықтауға жатады.
Таңертең әйел саудагердiң бөлмесiне жүгiрiп барады. Барса, дорба да жоқ, саудагер де жоқ. Әйел күйеуiне ұрсады.
-Шөп туралы маған неге айттың? Саудагер дорбасын ұмытпады.
– Онда басқа бiр нәрсенi ұмытты, – дедi күйеуi.
Әйел бiраз ойланды, сосын:
– Ұмытты, ұмытты, – дедi.
– Көрдiң бе, мен айттым ғой. Ненi ұмытты?
– Ақша төлеудi ұмытты, – деп айқайлады әйелi..
7- мәтін.
Кiрпi мен қарға
Баяғыда кiрпi мен қарға дос болыпты. Бiр күнi кiрпi қарғаға келдi.
– Қарға, менiң тоным жаман, тiкенек. Сенiң тоның жақсы, жұмсақ, үлпiлдек. Маған тоныңды бершi.
– Ал мен не киемiн?
– Сен менiң тонымды киесiң.
– Жарайды, – дедi қарға.
Олар тондарын айырбастады. Бiрақ кiрпi алма жинай алмады, түлкiден қорғана алмады. Ал қарға ұша алмады. Кiрпi қайтадан қарғаға келдi.
– Қарға, менiң тоным жақсы екен. Мен алма жинай алмаймын, түлкiден қорғана алмаймын.
– Ал мен ұша алмаймын, барлық қарғалар менен қашады.
Мақтаншақ қоян
(1) Баяғыда бiр қоян болыпты. (2)Ол өте болыпты. (3) Бiр күнi орманда барлық қояндар жиналды. (4) қоян ортаға шықты:
(5) – Менiң құлағым үлкен, менiң көзiм үлкен, менiң тiсiм үлкен. (6)Мен күштiмiн, мен батырмын. (7) Мен ешкiмнен қорықпаймын, мен қасқырдан да қорықпаймын, – дедi.
(8) Бiр уақытта тысыр естілді. (9) Бәрінен бұрын бiрiншi қоян қорқып кеттi. (10 )Ол жалма- жан бұтаға секiрдi. (11) Бұтада қасқыр отыр еді. (12) Қоян қасқырдың үстіне құлап, басын көзін жауып тастады. (13 )Қасқыр ештеңе көрмедi, ....... ол қорқып қашып кеттi.
(14) Қояндар қайтадан жиналды. (15). – Сен батырсың. Сенен қасқыр қорқады, – дедi олар.
9-мәтін.
Достарыңызбен бөлісу: |
