ЖҚН диагностикалық шарттары (АРА, 1982)
1.«Көбелек» тэріздес бетгегі эритема (57%)
2.Терідегі дискоидты өзгерістер (эритематозды кератозды дактар 18%)
З.Фотосенсибилизация — күн сэулесінен болған терінің патологиялы қызарулары (кейде анамнезден анықталады, (43%)
4.Ауыз, мүрын ішінің эдетге ашып-ауырмайтьш (27%) ойылулары
З.Артрит эрозиясыз —шеткі 1-2 буынның қабынуы (буын ішіндегі шеміршек жаракаттанбайды, (86%)
б.Серозит- плеврит(52%) не перикардит (18%)
7.Бүйректік өзгерістер — протеинурия >0,5 г/тэулігіне (52%), зэрдегі циливдрлер (36%)
8.0НЖ өзгерістері — тырысулы ес жоғалтулар не психоздар (13%)
9.Қан өзгерістері — гемолитикалык анемия (18%), лейкопения<4000/м3 (46%), тромбоцитопения <100000/м3 (ішілген дэріге байланысы жоқ) 10.Иммунологиялық өзгерістер — LЕ-клеткалары тесті он (73%), Вассерман реакциялары оң (15-31%)
11. Антинуклеарлықантиденелер - иммунофлюоресценция тестінде антиядролық антиденелертитрінің жоғарылауы (99%)
Осы критерийлердің 4-еуі оң не онан көп болса, ЖҚН диагнозын сенімді түрде (67-80%) қоюға болады.
Емі. ЖҚН-ның емі ауруханада жүргізілуі тиіс. Глюкокортикоидтар (преднизолон 1-1,5 мг/кг/ тәулігіне) және иммунодепрессанттар (циклофосфан 70-80 мг)..
Болжамы. Ауыратын балалардын көбінде қолайсыз. Алайда жүйемен, дер кезінде жүргізілген ем, диспансерлік сүйемелдеу емі соңғы жылдарда ауру болжамын едәуір жақсартуда, 10-20 жылдар бойы еммен жүрген аурулар көп.
Ювенильды ревматоидты артрит
Ревматоидты артрит – майда буындар эрозивті-деструктивті түрде зақымдалатын, дәнекер тіннің созылмалы жүйелі қабынуы. Ревматикалық аурулардың ішінде жиі кездесетін түрі. Қыздар 5 есе жиі ауырады.
Этиологиясы мен патогенезі. Ауру себебі анықталмаған. Негізгі фактор тұқымқуалаушылық. Инфекциялық фактордың да маңызы зор. Патогенез негізінде иммунопатология не аутоиммунды реакция жатады. Науқас қанынан Ревматоидты фактор анықталады. Ревматоидты фактор синовиальды қабықтың плазматикалық жасушаларында және В-лимфоциттарда пайда болады. Ревматоидты фактор өзгерген иммуноглобулинмен байланысты иммунокомплекс пайда болады. Бұл буын ішінде нейтрофильді лейкоциттарды жинайды. Олардың фагоцитоздық қасиеті болғандықтан синовиальды сұйықтықта фагоцит-нейрофилдер пайда болады. Фагоцитоз әсерінен пайда болған протеолитикалық ферменттер қабыну медиаторларымен бірге (простогландин, кинин, гистамин) синовиальды қабықтың қабынуына әкеледі. Науқастың 80-85% Ревматоидты фактор табылады. Осыған байланысты серопозтивті (Ревматоидты фактор қанда бар) серонегативті (Ревматоидты фактор қанда жоқ) болып бөлінеді.
Достарыңызбен бөлісу: |