Барлық оқушылар: оқулықта берілген және қосымша тапсырмаларды орындайды. Жазба жұмыс жасайды. Сұраққа жауап береді.
Оқушылардың басым бөлігі: топтық жұмысты бірлесе орындайды. Өз бетінше жұмыс жасайды. Сұраққа жауап береді. Қосымша үлестірме ресурстармен жұмыс жасайды.
Кейбір оқушылар:оқулықтан тыс берілген қосымша тапсырмаларды орындайды, тақырып бойынша қосымша мәліметтер мен дәлелдер келтіре алады.
Сәлемдесу.
Психологиялық ахуал қалыптастыру: Сынып реттілігін қадағалау.
Оқу құралдарын байқау.
Оқушыларды жылқы түрлеріне қарай топқа бөлемін. 1-топ. «Құлын».
топ. «Жабағы».
топ. «Тай».
топ. «Құнан».
Бір-бірімізді тыңдаймыз десек, 1 рет қол шапалақтаймыз! Ұйымшыл боламыз десек, 2 рет шапалақтаймыз!
Белсенділік танытамыз десек, 3 рет шапалақтаймыз!
Үй жұмысын қорытындылау. Қызығушылығын ояту.
уақыты б.з.б. V–IV ғасырларға жатады. Зерттеулердің тарихи маңызы – жылқыны қолға үйрету алғаш рет Қазақстанда болған деп саналуда. Ботай – әлемдегі ең алғашқы жылқы
өсірушілердің ғажайып қонысы. Ботай – Солтүстік Қазақстанды мекендеген тайпалар қонысы. Мұнда 60 000 сүйек пен тастан жасалған балталар, пышақтар, жебе және найза ұштары, сүйектен жасалған инелер, қыштан жасалған ыдыстар, ат
әбзелдері табылған. Топтастыру стратегиясы:
Мұғалім:–Алдымен жылқы туралы не білеміз, соны айтып
шығайық. Әр түліктің өзінің пірі болады. Жылқының пірі кім? Жылқыны бағатын адамды кім дейміз?
Олай болса, жылқы атасы Қамбар ата мен жылқышы екен. Жылқының қазақ тарихында алатын орны ерекше. Шетсіз- шексіз далада адам жаяу жүре алмайды. Ал астында аты бар адам қашқанда құтылып, қуса жететін болған. Сол себепті
«Жылқы – ер қанаты» деген сөзі жылқының адам өміріндегі орнын көрсетеді. Жылқының жас ерекшелігіне қарай атаулары: құлын, жабағы, тай, құнан, дөнен деп аталады.
