1. Фармакокинетика,анықтамасы. Енгізу жолдары. Дәрілік заттардың абсорбциясының негізгі механизмі. Абсорбцияға әсер ететін факторлар. Биотиімділік жайлы жалпы түсінік,анықтамасы. Дз таралуы түрлері
жүктеу/скачать 196,13 Kb.
|
фарма сессия
| 20. Аллергияға қарсы заттар.
Сенсиблизацияланған макроорганизм тіндерінін зақымдануын шакыратын, антигенге патологиялык жогарылаган иммунды реакциялар аллергиялык (жогары сезімталдык реакциясы) деген атка ие болды. Олар өте жиі пайда болады. Аллергиялык реакииялардың әр түрінің дамуында иммуногенездің екі механизмі катысады - антидене түзілуімен жүретін гуморалдық және жүзеге асуына көптеген иммунокомпоненетті жасушалар катысатын жасушалық. Иммунды жауап фагоциттердің, реттеуші лимфоцитгердің (Т-хелпер және Т-супрессор), эффекторлық лимфоциттердің (цитотоксикалык Т- жасушаның және антидене өндіретін В-жасушалардың) жэне бірқатар баска жасушалардың (соның ішінде мес) әсерлесуінен түзілетіні белгілі. Антигенмен белссндендірілген лимфоцттер және де моноциттер, макрофагтар иммунды жауапты реттейтін және күшейтетін биологиялыкбелсенді пепгидті косылыстарды өндіреді. Қосылыстардың бұл тобы цитокиндер' деп аталады. Лимфоциттер өндіретін цитокиндерді кейде пимфокиндер деп те атайды. Цитокиндер иммунокомпонентті жасушалардың әсерлесуін реттеуде және иммунды реакция дамуында маңызды рөл аткарады. Гистаминге қарсы затгар гистаминге сезімтал тіндердің рецепторларын тежейді. Бос гистаминнің1 босап шығуы гистаминге карсы заттар әсерінен өзгермейді. Олар гистаминнің синтезіне де әсер етпейді. Бар гистаминдік рецепторлардың эртүрлі химиялык курылысты гистаминге қарсы заттарга сезімталдыгы бірдей емес, бұл олардың морфофункционалды ұйымдастыруларындағы айырмашылықтардың куәсі. Гистамин әсерлесетін рецепторлардың келесі негізгі түрлерін: Н, және Н4-рецепторларды2 ажыратады. Гистаминмен Нх- рецепторлардың ынталануы ішектің, бронхтын, жатырдың тегіс салалы бұлшык еттерін жиырылтады. Гистаминдік Н2-рецепторлар асказан бездерінің секреторлық белсенділігін, жүрек қызметін, липид алмасуын реттеуге қатысады. Аса кең тараган бұл топтыц препараттары химиялык кұрылысы бойынша келесі қатарлардың косылыстарына1 жатуы мүмкін: этаноламиндер -димедрол (дифенгидрамин гидрохлориді, бенадрил), т а в е г и л (клемастин); этилендиаминдер -супрастин (хлоропирамин); фенотиазиндер -дипразин (прометазин гидрохлориді, пипольфен); хинуклидин туындылары -фенкарол (квифенадин); тетрагидрокарболиндер -диазолин (мебгидролин нападсилаты, омерил); пиперидин' туындылары -лоратадин (кларитин). Шеткі тіндердегі гистаминмен арнайы антагонизм жэне аллергияға қарсы белсенділіктерімен катар Ц-гистаминдік рецепторлардыңтежегіштері басқа да қасиеттерімен сипатталады. Мысалы, димедролга, дипразинге жэне супрастинге ОЖЖ-нетежегіш әсері (орталык Н,- рецепторлардыңтежелуіне байланысты) тән. Бұл тыныштандыратын және ұйықгатқыш эсермен көрінеді. Дипразин наркозга арналган заттардың, опиоидты анальгетиктердін және жергілікті анестетиктердің әсерлерін күшейтеді. Сонымен катар, ол аз дәрежеде дене температурасын төмендетеді. Өте үлкен мөлшерде көрсетілген препараттар кимылдық және психикалык қозу, ұйқысыздык, тремор, рефлекторлык козудың жоғарылауын шакырады. Тавегил, фенкарол және лоратадиннін элсіз тыныштандыратын әсері бар. Диазолин ОЖЖ-не мүлдем эсер етпейді, сондыктан баска препараттардан айтарлыктай ерекшеленеді (әсіресе, дипразин, димедрол және супрастиннен). Көптеген препараттар әртүрлі дәрежеде айқындалатын жансыздандыргыш қасиеттерімен сипатталады. Димедролдың айкын гангпиблокаторлык белсенділігі бар, соган байланысты артериялык қысымды төмендетуі мүмкін. жүктеу/скачать 196,13 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|