Лимфоциттердің референттік мәндерін иммунофенотиптеу нәтижелерін ұсыну нысаны.
Возраст
|
% от общего количества
лимфоцитов
|
Абс. количество кжасок, х106/л
|
CD3 (T-лимфоциты)
|
< 3 ай.
|
55-78
|
2070-6540
|
3 ай -1 жас
|
45-79
|
2280-6450
|
1-2 жас
|
53-81
|
1460-5440
|
2-6 жас
|
62-80
|
1610-4230
|
6-16 жас
|
66-76
|
1400-2000
|
>16 жас
|
55-80
|
800-2200
|
CD3+ CD4+ (Т-хелперлер)
|
< 3 ай.
|
41-64
|
1460-5116
|
3ай-1 год
|
36-61
|
690-4600
|
1-2 жас
|
31-54
|
1020-3600
|
2-6 жас
|
35-51
|
900-2860
|
6-16 жас
|
33-41
|
700-1100
|
>16 жас
|
31-49
|
600-1600
|
CD3+ CD8+ (Т-цитотоксикалық лимфоциттер)
|
< 3ай .
|
16-35
|
650-2450
|
3ай-1 год
|
16-34
|
720-2490
|
1-2 жас
|
16-38
|
570-2230
|
2-6 жас
|
22-38
|
630-1910
|
6-16 жас
|
27-35
|
600-900
|
>16 жас
|
12-30
|
190-650
|
CD19 (В-лимфоциттер)
|
< 2 жас
|
19-31
|
500-1500
|
2-6 жас
|
21-28
|
700-1300
|
6-16 жас
|
12-22
|
300-500
|
>16 жас
|
5-19
|
100-500
|
CD3+ CD16+ CD56+ (ЕК-жасушалар)
|
1 мес-4мес
|
2-14
|
-
|
4мес-1 год
|
2-13
|
-
|
1-2 год
|
3-16
|
-
|
2-6 жас
|
4-23
|
-
|
6-12 жас
|
4-26
|
-
|
4-16 жас
|
6-27
|
-
|
>16 жас
|
6-20
|
-
|
1 мес-2год
|
-
|
40-915
|
2-9 жас
|
-
|
96-1330
|
9-16 жас
|
-
|
100-500
|
>16 жас
|
-
|
150-600
|
CD3+ CD16+ CD56+ (ЕКT-жасушалар)
|
> 1ай
|
< 10
|
-
|
CD3+/HLA-DR ( жетіліпа активтенеген Т-лимфоциттер)
|
1 -4ай
|
1-9
|
-
|
4ай-1 жас
|
1-7
|
-
|
1-2 жас
|
3-12
|
-
|
2-6 жас
|
3-13
|
-
|
6-9 жас
|
1-8
|
-
|
9-12 жас
|
3-14
|
-
|
12-16 жас
|
1-8
|
-
|
>16 жас
|
< 12
|
-
|
CD3-/HLA-DR+ (активтенген CD3-, Т-лимфоцитке жатпайтын)
|
> 1 мес
|
5-20
|
60-600
|
Лейкоциттердің фагоцитарлық белсенділігі
Нейтрофилдер мен моноциттердің фагоцитарлық белсенділігі бойынша деректер (инкубация кезінде флюоресцентті белгісі бар бактерияларды фагоциттеген жасушалар саны) осы жасушалардың бөтен агенттердің сіңірілуі мен қорытылуы бойынша резервтік мүмкіндіктерін бағалауға мүмкіндік береді.
Нәтижелерді ұсыну нысаны: фагоциттелетін гранулоциттер (гранулоциттердің жалпы санынан). Қалыпты мәндер: 75-85. Өлшем бірліктері: %
Лимфоциттердің пролиферативті белсенділігі
Т-лимфоциттердің функционалдық жағдайын фга-ға (өсімдіктен алынған фетогемагглютинин-митоген) жауап ретінде белсендіруге және құю қабілетін пайдалана отырып бағалауға болады. Активтендіру белгілерінің бірі-СD69 ерте активтендіру антигенінің көрінісі.
Әдіс принципі-СD69 ерте белсендіру антигендерін ФГА-мен инкубацияға жауап ретінде экспрессациялайтын жасушаларды есептеу.
Нәтижені ұсыну нысаны: фга-мен инкубациядан кейін белсендірілген Т-лимфоциттер (СD3+ СD69+). Қалыпты жағдайда: 50-69. Өлшем бірлігі:%.
Белсенді СD3-лимфоциттер (СD3-СD69+) - т - лимфоциттеріне жатпайтын жасушалар: негізінен ЕК-жасушалар және В-лимфоциттер, фга-мен инкубациядан кейін. Қалыпты жағдайда: 15-34. Өлшем бірлігі:%.
Айналмалы иммундық кешендер жалпы
Бір мезгілде антигендердің жоғары концентрациясының және олардың ерекше антиденелерінің болуы айналмалы иммундық кешендердің пайда болуына әкелуі мүмкін. Иммундық кешендер ұсақ тамырларда қан ағымынан шығып, тіндерде, мысалы, бүйрек гломерулаларында, өкпеде, теріде, буындарда, тамыр қабырғаларында жиналуы мүмкін. Цикл комплементті байланыстыруға және белсендіруге қабілетті, бұл тіннің зақымдануына әкеледі. ОСК деңгейінің жоғарылауы аутоиммундық аурулар, созылмалы жұқпалы аурулар кезінде байқалуы мүмкін, бұл кезде антигеннің тұрақты өнімі инфекциялық агент оған иммундық жауаппен (созылмалы гепатиттер) үйлеседі. Клиникалық бұл гломерулонефриттер, артриттер, нейропатиялар жиі байқалады. Кейбір аурулардың патогенезінде тікелей рөліне қарамастан, CC анықтау әрдайым ақпараттық емес, өйткені тіндерде қалыптасқан иммундық кешендердің саны қан айналымындағы кешендердің санына қарағанда аса маңызды. ЦК - ны зерттеу иммундық кешендерден туындайтын аурулардың диагностикасында сезімтал емес және ерекше болуы мүмкін және ЦК әсерлерін ағзалардың функциясына (мысалы, креатинин концентрациясы және несептің талдауы) зерттеумен, сондай-ақ саны күшейтілген тұтыну салдарынан төмендейтін комплемент жүйесінің С3 және С4 компоненттерін анықтаумен толықтырылуы тиіс.
Қалыпты мәндер: 0,055-0,110 шартты. өлшем бірлігі: шартты. бірл.
ИФА↓1200ед / мл-теріс, ↑ = 120 0уд / мл-оң
Иммуноглобулиндер IgG, IgA, IgM (гуморальді буынды зерттеу-3 көрсеткіш)
Иммунологиялық зерттеу деректерін дәрігер нақты пациенттің барлық клиникалық-анамнестикалық деректерімен бірге интерпретациялайды. Пациенттің иммундық мәртебесін бағалау кезінде зерттеу нәтижелері табиғат және патологиялық процесс сатысы тұрғысынан, ілеспе ауруларды, дәрілік препараттарды қабылдауды және т.б. ескере отырып бағаланады.
11. Аллергологиялық зерттеулер
Аллергология (аллерго-иммунология) - аллергиялық аурулар мен реакциялардың себептерін, механизмдерін, клиникалық көріністерін зерттейтін, оларды диагностикалау, емдеу және алдын алу әдістерін әзірлейтін клиникалық медицинаның бөлімі.
Бұл мәселе өте өзекті, себебі ересек тұрғындардың 40% - ға жуығы және балалар мен жасөспірімдердің 60% - дан астамы сол немесе басқа түрдегі аллергиямен ауырады, оның көріністері олардың өмір сүру сапасына айтарлықтай әсер етеді.
Соңғы 20 жылда аллергияның таралуы екі есе артты. Бұл көптеген факторларға байланысты: экологиялық жағдайдың нашарлауы, тамақтану сипатының, өмір салтының өзгеруі, жаңа аллергендердің пайда болуы, стресс, тұрғын және жұмыс бөлмелерінің ішіндегі климаттың нашарлауы және т. б.
Жыл бойы және маусымдық ринит (поллиноз), аллергиялық конъюнктивит және Квинке ісіну, бронх демікпесі және атопиялық дерматит, есекжем және суық аллергия — міне, аллерголог-иммунолог дәрігерлер диагностикамен және емдеумен айналысатын жағдайлардың толық емес тізімі ғана.
Аллергологияда қолданылатын заманауи диагностикалық әдістемелер зертханалық-аспаптық тексерудің әртүрлі түрлерін қамтиды. Олардың ішінде сыртқы тыныс алу қызметін зерттеу және аллергендері бар тері сынамалары, қанның спецификалық антиденелерге талдауы және спецификалық иммуноглобулиндер деңгейін анықтау, иммундық статусын, гормоналды фонды зерттеу және нақты клиникалық жағдайға байланысты дәрігер жоспарлаған басқа да әдістер бар.
Аллергиялық аурулардың диагностикасы аурудың дамуының жетекші механизмін және себеп-мәнді аллергендердің спектрін анықтауға бағытталған. Жетекші даму тетігіне байланысты аллергиялық (иммунопатологиялық) реакциялардың 4 негізгі түрі бөлінеді:
1 түрі-бұл тиісті аллергендерге иммундық жауап беру кезінде пайда болатын IG E-антиденелермен жанама болатын шұғыл реакциялар (анафилактикалық немесе атопиялық);
2 түрі-М және G кластарындағы цитоуытты, жанама антиденелер;
3 түрі – цитотоксикалық, иммундық кешендермен жанама;
4 түрі – басқа жасушаларды қабыну процесіне тартатын интерлейкиндердің тұтас спектрін синтездейтін т-лимфоциттермен жанама сенсибилизацияланған т-лимфоциттермен (ГЗТ) баяу типті жоғары сезімталдық.
Шұғыл түрдегі аса жоғары сезімталдық реакциялары (шынайы аллергиялық реакциялар) IG Е класты спецификалық антиденелермен, ұлпа ұлпа ұлпа торлармен немесе базофилдермен байланысты антиген өзара әрекеттесуімен байланысты. Ig E негізінен сыртқы ортамен: теріде, тыныс алу жолдарында, асқазан-ішек жолдарында, Бадам, аденоидтерде байланысатын тіндердің шырышты қабаттарында оқшауланатын плазмалық жасушалармен синтезделінеді. Олардың негізгі ерекшелігі-адам базофилдері мен ұн жасушаларының беттерімен байланыса білу қабілеті. Ig E ұнды жасушалардың мембранасына олардың антигенсвязывающие учаскелері сыртқа қаратылады. Беттік мембранадағы IG E екі көрші молекулалардың ерекше антигенмен (аллергенмен) байланыстырылуы қабыну медиаторларының (гистамин, лизосомальды ферменттер, хемокиндер, гепарин) ұн жасушаларының босатылуына белгі болып табылады. Гистаминнің және басқа цитотоксикалық заттардың жасушааралық кеңістікке түсуі ринит, бронхит, демікпе, тері бөртпелері түрінде пайда болатын жергілікті қабыну реакциясының дамуына әкеледі. Ig E-сенсибилизацияланған даналы жасушалар мен базофилдердің генерализацияланған дегрануляциясы күрт гипотензияға, ауыр бронхоспазмаға және коллапс – анафилаксия жағдайына әкеледі. Жедел түрдегі аса жоғары сезімталдық реакциялары жылдам – клиникалық көріністер 5-10 минуттан кейін 30 минуттан кейін сырмен байқалады. Егер антиген жүйелі айналымға түссе немесе емделуші Ig E антиденелердің өте жоғары деңгейі болса, өмірге қауіп төндіретін жағдай дамиды. Ig E - жауап әдетте эпителиалды беттерге түсетін демді немесе тағамдық антигендерге бағытталған.
Аллергиялық жағдайлардың зертханалық диагностикасында IG E (Ig E total) жиынтық деңгейін және аллерген-спецификалық Ig E құрамын анықтайтын серологиялық тесттер кеңінен қолданылады. Бұдан басқа, қажет болған жағдайда қосымша аллергендерге тестілеу жүргізу үшін қан сарысуын мұздатылған түрде сақтауға болады. Еуропалық Аллергология және клиникалық иммунология академиясының ұсыныстарына сәйкес серологиялық тестілеу кез келген жас кезеңінде, кіші жастағы балаларды қосқанда қолданылуы мүмкін. Алайда, қандағы Ig E төмен концентрацияда бар, қаннан тез шығарылады және олардың жоғары деңгейі әдетте аллергияға ағымдағы экспозиция кезінде байқалады. Тіндерде (атап айтқанда, теріде), керісінше, IG E ұн жасушаларымен байланысты жасушалардың өмір сүру мерзімі ішінде бірнеше күннен бірнеше айға дейін сақталады. Мұнымен серологиялық тесттер мен тері сынамалары нәтижелерінің бірдей аллергендерге реактивтілікті тестілеу кезіндегі алшақтығының кейбір жағдайлары байланысты болуы мүмкін.
Достарыңызбен бөлісу: |