Тақырыптың өзектілігі: Қазіргі заманғы қоғам дамуының жоғары қарқыны, ақпараттық кеңістіктің қарқынды кеңеюі, Болон және Копенгаген процестері шеңберінде әлемдік білім беру қоғамдастығына кірігу қажеттілігі жоғары кәсіптік білім беру саласындағы саясатты мақсатты түзетуді талап етеді. ЖОО-да оқыту пәнаралық білімді, қызметті талдау мен жобалауды, кәсіби жағдайда жүйелі әрекет ету, жаңа білімді өз бетінше алу, стандартты емес жағдайларда шешім қабылдау, тұрақты кәсіби өсу қабілетін үйлестіретін мамандарды міндетті түрде даярлауды көздейді. Бұл болашақ логопедті оқытудағы инновациялық тәсілдерді әзірлеуді, оның жеке және кәсіби құзыреттілігін арттыруды негіздейді.
Олардың кәсіби қызметінің ерекшелігін ескере отырып, сөйлеу қабілеті бұзылған балаларды оқыту мен тәрбиелеу болашақ маманнан теориялық және практикалық, сондай-ақ уақтылы диагностикалық және түзету шешімдерін қабылдауда арнайы хабардар болуды талап етеді. Мұндай дайындық қажетті құзыреттерді қалыптастыруды және кәсіби міндеттерді шешуге дайындықты қамтамасыз ететін құзыреттілік тәсіл негізінде арнайы ұйымдастырылған оқыту жағдайында мүмкін болады.
Маманды кәсіби-педагогикалық даярлау мәселесі әрдайым ғалымдардың назарында болды, ол бүгінгі күні де өзекті болып қала береді. Зерттеулер әртүрлі бағыттарда жүргізіледі: мазмұны және құзыреттілікті қалыптастыру (А.А. Байтұрсынова, А.Н. Аутаева және т. б.) және оның құрамдас компетенциялары: рефлексивті (И.С. Өтебаев, Г.Б. Боқаева, Г. Əбілқасымова), біздің еліміздегі мұғалімнің кәсіби-педагогикалық қызметінің мазмұнын зерттеу (Л.М. Абдулина, А.М. Мубараков, Г.К. Әбілқасымова). Бұл ғалымдардың зерттеу мақсаттары, негізінен, педагогикалық шеберліктің жағдайларын, факторларын, критерийлерін анықтауға, оны жетілдіру жолдарын дамытуға, педагогикалық кадрларды даярлауға бағытталған.
Қазіргі педагогикалық зерттеулерде авторлардың болашақ логопедтерді кәсіби қызметке даярлау мәселесіне тұрақты қызығушылығы байқалады (А.А. Байтұрсынова, А.Н. Аутаева, З.А. Мовкебаева және т. б.).
Жалпы, педагогикалық білім беру саласындағы жоғарыда аталған зерттеулер нәтижелерінің үлкен құндылығын мойындай отырып, болашақ логопедтердің кәсіби құзыреттілігін дамытуға байланысты бірқатар мәселелер жеткілікті түрде дамымағанын атап өткен жөн. Олардың ішінде: кәсіби құзыреттілік проблемасының өзін көруде жүйеліліктің болмауы; оны жүзеге асыру тетіктерінің толық ашылмауы; болашақ маманның қалыптасуының әртүрлі кезеңдерінде оның қалыптасу деңгейлерін бағалау критерийлерінің болмауы; ұйымдастырушылық-педагогикалық жағдайлардың және кәсіби құзыреттілікті дамыту құралдарының дамымауы, оларды жүйелі ұйымдастыру және іске асыру тұжырымдамасы мен тетіктерінің болмауы.
Бұл мәселелерді шешудің тәсілі – логопедті кәсіби даярлау процесін құзыреттілік тәсіл негізінде құру, бұл білімге бағытталған оқытудан студенттердің арнайы түзету білім беру мекемелері жағдайында педагогикалық қызметке барынша бейімделуді қамтамасыз ететін құзыреттілік кешенін игеруге жағдай жасауды білдіреді.
Ғылыми зерттеулер мен нақты білім беру жағдайын талдау қазіргі білім беру кеңістігі жағдайында жұмыс істей алатын мамандарды кәсіби даярлау саласындағы ғалымдардың ғылыми-практикалық жетістіктеріне қарамастан, келесі қайшылықтарды шешуге бағытталған қосымша зерттеулер қажет екенін көрсетеді: университеттегі білім беру процесінің бағыты маманның жалпы кәсіби құзыреттілігін дамытуға бағытталған. оның білім беру кеңістігін пайдалану қабілетіне қарамастан, нақты кәсіби-педагогикалық саладағы міндеттерді шешу үшін алынған білім мен тәжірибе және мектептің нақты кәсіби құзыреттілігін дамытуға бағытталған болашақ мұғалімді даярлаудың тиімді модельдерін енгізудегі қажеттілігі. болашақ логопед мұғалімінің кәсіби дайындығында жаңа жағдайларды іздеу қажеттілігі мен оның «білім» тәсіліне негізделген дәстүрлі дайындығы арасында; құзыреттіліктің кең спектрін дамытуға бағытталған болашақ логопед мұғалімін даярлаудың тиімді модельдерін құру және енгізу қажеттілігі арасында: жалпы педагогикалық, арнайы, технологиялық, коммуникативті, рефлексивті және жоғары мектептің теориясы мен практикасында осы проблеманың жеткіліксіз зерттелуі; сөйлеу қабілеті бұзылған балалар санының көбею серпіні мен ЖОО-ның білім беру процесінде болашақ логопед мұғалімдерін кәсібилендірудің жеткіліксіз дамыған жүйесі арасындағы; құзыретті логопед мұғалімдеріндегі педагогикалық практиканың қажеттілігі мен логопед мұғалімдерін даярлауға құзыреттілік тәсілінің дамымауы арасында қайшылықтар орын алған.
Бұл қарама-қайшылықтар болашақ логопедтің кәсіби құзыреттілігін қалыптастырудың жетекші тенденциялары, принциптері, технологиялары және психологиялық-педагогикалық шарттары қандай? деген мәселе төңірегінде зерттеу жүргізуге, анықтауға және тұжырымдауға мүмкіндік берді. Бұл мәселені шешу зерттеудің мақсаты болып табылады.