XIX ғасырдың бірінші жартысында Қазақстан жалпыресейлік қоғамдық еңбек бөлінісіне тартылып, біртіндеп бүкілресейлік рынокқа қосылды. Ауыл шаруашылығының тауарлылығы өсіп, шет аймақтарды орталықпен жақындастырды, олардың сауда-экономикалық байланыстары жандана түсті.
Сауда көшпелі-айырбас, мерзімдік жәрмеңкелік және бір жерде жүргізілетін тұрақты сауда түрінде қалыптасты. Тауар-ақша қатынастарының дамуына жәрмеңке саудасы ерекше жәрдемдесті. Петропавл, Семей, Ақмола, Атбасар, Орал, Атырау, Ресейдің көршілес губернияларындағы Омбы, Қорған, Тумен, Орынбор, Нижний Новгород қалалары ірі сауда орталықтары еді.
