Аталған заттар концентрациясын төмендететін қосылыстар антиоксиданттар функциясын атқарады. Антиоксиданттар эндогенді және экзогенді болып екіге бөлінеді.
Осыған байланысты ағзада қорғаныс қызметін атқаратын эндогенді антиоксиданттар да гидрофильді және гидрофобты болып бөлінеді. Гидрофильді эндогенді антиоксиданттар:
СОД ферменті – О2— концентрациясын азайтады, соның есебінен Fe3+- катионы Fe2+- катионына тотықсыздануы азая түседі.
Каталаза және глутатионпероксидаза ферменттері Н2О2-ні жояды.
Комплексондар – Fe иондарын байлап қалатын қосылыстар. Гидрофобты эндогенді антиоксиданттар. Қорытынды
Антиоксиданттарды практикада кеңінен қолданады.Тотығу процестері тағам өнімдерінің бұзылуына(майлардың құртылуына, витаминдердің бұзылуына) әкеледі,механикалық беріктіктің әлсіреуіне және полимерлердің түстерінің өзгеруіне(каучук, пластмассалар және т.б.) әкеледі.Құрамында майлары мен витаминдері бар тағам өнімдерінің тұрақтылығын арттыру үшін табиғи- альфа-токоферол(Е витамині), нордигидрогваярет қышқылы және т.б., синтетикалық-галл қышқылының пропил және додецил эфирлері, бутилокситолуол,ионол және тағы да басқа заттар қолданылады.
