Көздің сулы домбығуы – (hudrophtalmus) гидрофтальм. Бұл ауруды кейбір ғалымдар глаукоманың бір түрі деп қарастырады. Көздің сулы домбығуының глаукомадан айырмашылығы, көздің алдынғы камерасы ғана емес, тұтас көз алмасына көп су жиналады. Оның көлемі шектен тыс ұлғаяды. Ол туа бітеді немесе жүре пайда болады. Бір немесе екі жақ көзде бірдей болуы мүмкін. Барлық ауылшаруашылық малдарында, оның ішінде жылқыда жиі кездеседі. Туа біткен көздің сулы домбығуының негізгі себебі көздің алдынғы камерасы бұрышында орналасқан фонтан өзегі мен шлемов каналының туа біткен болмауы. Ал жүре пайда болуының негізгі себебі түсті қабықтың, кірпікті дененің және негізгі тамырла қабықтың сулы қабынуға ұшырауы.
Белгілері. Негізгі клиникалық белгісі көз алмасының көлемінің қалыптан тыс ұлғайып, көз шарасынан шығуы. Көз қиығының бұрышы керіліп ашылған, «бақа көзділік» («лягофтальм») байқалады. Қасаң қабық шар тәрізді керіліп (кератоглобус), бұлдырланған. Көздің алдыңғы камерасы терең. Қарашық кеңейген. Кейде көздің аса жоғары ішкі қысымына шыдамай бұршақ денені ұстап тұрған синново байламы үзіліп, бұршақ дене орнынан таяды. Жартылай немесе толық түседі. Сондай ақ басқада көз құрылымдары қабынады, конъюнктивит, блефарит дамиды. Алдымен көздің көруі нашарласа, соңынан ол мүлде көрмей қалады.
28 – ші сурет. Жылқының көзінің сулы домбығуы (К.А Фомин бойынша).
Емі. Туа біткен көздің сулы домбығуының емі ұсынылмаған. Тұқым қуалайтын болғандықтан (біржақты болса да) көзінде мұндай кемістігі бар малдарды өсімге қалдырмайды, етке жібереді. Ал жүре пайда болған көздің сулы домбығуының емі глаукомадағыдай.
Достарыңызбен бөлісу: |
