109
қарап қойып.
Оның үстіне, мына уақиға да оған оңай тиіп жүр деймісің.
Осының бәрін көре-біле тұрып, кейде оған орынды-орынсыз қожыраңдаймын
кеп-кеп. Енді қартайғанда, осым не менің осы? А?
Тоба!
»
[93, 22 б.]. Бұл
мәтіннен жазушы автор бейнесін ашуда көптеген амал-тәсілдерді қолданғанын
көруге болады. Мысалы, баяншы тілін әрі көркем, әрі қарапайым тілдік
бірліктермен жеткізген. Қарапайым сөздерді қолдану арқылы оқиғаның ауылда,
қарапайым халық арасында өтетіндігін таныту мақсатында қолданған. Ал
көркем болуы тілдің түрлі көркемдеуіш құралдарын қолдануына байланысты.
Жазушы
«сүттей ұйыған», «нілдей бұзылған»
сынды теңеулерді қолдана
отырып, кейіпкер кейпіндегі автор бейнесін одан әрі әрлендіре түскен. Оған
қоса, теңеулер сөзді көркемдеуімен қатар, автордың танымынан да хабар
береді. Академик Р. Сыздықтың «Теңеу – таным нәтижесі. Сондықтан
теңеулердің дені этнографиялық, ұлттық сипатта болады» [60] деген сөздері
соған дәлел болмақ. Теңеуді қолдану арқылы жазушы ұлттық дүниетанымының
кеңдігін көрсетеді. Бұл мәтіннен тыс осы әңгімеде
жас баладай, түйеден
түскендей, құстай қомданып, сүттей жарық
сынды теңеулерді көруге
болады. Жазушы теңеуді қолдана отырып, өзінің белгілі обьектіге немесе
субьектіге қатысты көзқарасын білдіреді. Қазақта сүтке қатысты
ананың ақ
сүті, аузынан сүті кетпеген
деген тіркестер қолданылады. Сүт ақтың,
адалдықтың белгісі іспеттес. Осы бір түсінікті жазушы да ескере отырып, автор
мен кейіпкер бейнесін ашуда қолданған. Сонымен қатар автордың бұл
шығармасы сәтті эпитеттерге де толы екендігін айта кету керек. Атап айтсақ,
ақ
шыным, ақ ниет, ақ көңіл, дәмді әңгіме, қоңыр үн.
Осылардың ішіндегі ерекше
көңілге қонғаны –
Достарыңызбен бөлісу: