Қабыну кезінде қан тамырларының өзгерісі. Қабыну реакциясының бастапқы кезінде –ақ қабыну ошағында дистрофиялық құбылыспен қоса,қан айналысы ауытқып,терминаль тамырларда қан ағысы бұзылады.Майда тамырларда аз уақыт түйілу пайда болып,содан кейін олар ұлғайып,зақымданған орынға қан келу арта түседі,сөйтіп артериялық гиперемия басталады да, капиллярлар арнасының көлемі ұлғаяды.
Қабыну. Қабынудың анықтамасы және этиологиясы. ҚАБЫНУ –(грекше phlogosis, лат. inflamatio) - алтерация, экссудация, пролиферациямен қабаттасатын біртектес дерттік үрдіс.Қабыну бұл- организмнің зардапты агенттерге деген күрделі реакциясы.Қабынудың дамуы тұтастай организмнің реактивтілігіне тығыз байланысты.Қабыну қан тамырлар , дәнекер тканьдерін және нерв жүйлерінің зақымдалу реакциясы.Қабынудың себептері – флогогендер:Экзогенді (биологиялық, механикалық, физикалық, химиялық, әлеуметтік)Эндогенді (қан құйылу, тін ыдырауы өнімдері, улы метаболиттер, тұздар жиналуы, иммундық кешендер, белсенді радикалдар).Қабынудың эндогенді себептеріне ткань шіріңділерінің өнімдері, тромб, инфракт, қан құйылу, зат алмасудың бұзылған туындылары ықпал етеді.Қабынудың ішкі себептеріне нерв жүйесінің кейбір функциясының бұзылуы орталық –симметриялық қабыну әсер етуі ықтимал.Қабынудың клиникалық белгілері:а)қызару(rubor);б) ісіну( tumor );в) учаске температурасының немесе ыстығының көтерілуі( calor) ;д)аурсыну( dolor); г) функциясының бұзылуы(function laesa ) . Қабыну дәнекерлері жасушалық және гуморалдық болып жіктеледі.
Достарыңызбен бөлісу: |
