6. СухӘйб ибн СинАнның һиЖРЕТІ Саид ибн Мүсәйяб айтады: «Сухәйб
(р.а.)
Мәдинаға
һижрет етіп жолға шыққанда, Құрайыштың бір топ
жастары іле ізіне түседі. Сухәйб әлдебір жерге түнеуге
тоқтағанда, оқшантайындағы барлық оқтарын түгендеп:
«Ей, Құрайыш қауымы! Менің құралайды көзге атқан
мерген екенімді білесіңдер. Аллаһқа ант етемін, бірде-
бір оғымның мүлт кетпейтіні анық. Жан керек болса,
аулақ жүріңдер. Оғым таусылса, алмастай жылпылдаған
қылышым бар. Одан кейінгісін өздерің білесіңдер. Не
болмаса Меккедегі дүниемнің қайда тұрғанын айтайын,
сендер менің жолымды бөгемеңдер», – дейді. Олар
осыған келіседі. Сухәйб оларға дүние-мүліктерін қайда
жасырғанын айтады. Сонда Хақ тағала
«Сондай адам - дар бар, Аллаһтың разылығын алу үшін өз жандарын пида етеді. Аллаһ та құлдарына өте мейірімді» деген
мағынадағы «Бақара» сүресінің 207-аятын түсіреді.
Пайғамбарымыз
(с.а.с.)
Сухәйбті кездестіргенде: «Әй,
Әбу Яхия, алыс-беріс сәтті өтті», – деп жоғарыда
айтылған аятты оқиды
328
.
Сухәйбтің өзі айтады: «Меккеден Мәдинаға
Пайғамбарымыздың
(с.а.с.)
жанына һижрет етуге бел
буғанымды білгенде, Құрайыштар: «Ей, Сухәйб!
Бізге келген кезіңде түгің жоқ болатын. Дәулетің
шалқып, ұпайыңды түгендеп алған соң, бізді тастап,
түк болмағандай қалай кетесің? Мұның адамшылыққа
жат», – деді. Мен оларға: «Менен не қалайсыңдар?
Мал-мүлкімді сендерге тастап кетсем, жолымды
бөгемейсіңдер ме?» – дедім. Олар бұған келісті. Сөйтіп,
мен бар дүниемді соларға бердім. Құрайыштардан осы-
328
Ибн Кәсир, әл-Бидая 3/173
338 Сахабалар салған сара жол лайша құтылып, Мәдинаға жеттім. Пайғамбарымыз
(с.а.с.)
бұл жағдайды естіп, екі рет «Сухәйб игілікке ке-
нелді, Сухәйб игілікке кенелді», – деді».
329