Бірінші кезеңде оқытушы топтағы екі студентке мұғалім мен оқушы-жасөспірімнің немесе жоғары сынып оқушысының арасындағы өзара әрекеттестіктен алынған әдеттегі жағдайлардың бірін ойнап көруді ұсынады. Қалғандары бақылап отырады. Келесі жағдайларды ойнап көруге болады:
«Жоғары сыныптағы оқушының үлгерімі күрт төмендеді» ж»не т.б.
Таңдалынған жағдай ұсынылған коммуникативті ұстанымдарға сәйкес ойнатылады: «мұғалім» ресми бағалаушы үлгіні жүзеге асырушы қатал тұлға ретінде болса, ал «оқушы» мұғалімнің ақылын үнсіз тыңдап, ақталады.
Ары қарай талқылау орын алады: ондай әңгімелесуден «оқушы» қандай әсер алды, қандай сезімде болды, «мұғалім» өзін қалай сезінді, аталмыш көрініс топтың қандай эмоциялары мен ойларын тудырды.
Жағдайларды ойнайтын студенттер мінез-құлықтың стереотипті үлгілерін ұстанады. Педагог бойкүйез оқушыны жазалау үшін әділдікпен қолданылатын ықпалдың қатал да бұйрықшыл шараларының оқушының енжарлығын, кей жағдайларда ашуын тудыратынын түсіндіреді.Топ студенттері жасөспірімдермен қарым-қатынаста қолданылатын бұйрықшыл құралдардың жалпы алғанда аса тиімді болмайтындығын түсінеді.
Екінші кезеңде мұғалім мен оқушы қарым-қатынасының сол жағдаяты қайта ойнатылады, алайды «әртістері» мен ұсынылған коммуникативті ұстанымдар ауыстырылады. Мұғалімнің рөлін атқарған студент өтіну мәнеріне көшу үсынылса (мысалы, қымбат жоғары санаттағы мектепте мұғалім миллионердің баласын үгіттеуге мәжбүр), жоғары сынып оқушысы өзін тым тәкаппар ұстап, қиқарланады. Ойынның екінші кезеңінен алынған нәтижелердің топтық талқылануы мұғалімнің оқушыға тәуелді болу жағдайларының қандай себептерден туындайтындығын талдауға және оларды қалай жеңуге, болдырмауға болатынына арналады.
Үшінші кезеңде сол жағдайдың үлгісінде, бірақ педагогикалық басқарылатын ұстанымды жүзеге асыруға мүмкіндік беретін «мұғалімнің» (студенттің) оқушымен психологиялық толыққанды қарым-қатынасын реттеуге көмектесетін құралдар мен тәсілдерді топтық ізденіс ұймдастырылады.
