| Іш өту (йіагһаеа) - үлкен дәреттің сүйық болуы. Ол аурудың негізгі белгісі болып табылады. Іш өту ауыр жөне созылмалы ішек инфекциясында (энтерит, энтероколит, сигмоидит, проктит), өр түрлі экзогенді (мьшіьяк, сынап) жөне эндогенді (уремия, диабет, подаг-ра) улану кезінде, эндокринді ауруларда (бүйрек үсті безінің дис-функциясы, тиреотоксикоз) кездеседі, сондай-ақ организмнің кейбір тағамдарға ете сезімталдығынан (аллергия) пайда болады.
Іш өту механизмі өте күрделі үдеріс. Іш өту механизмінің біріне ішектің перистальтикасының күшеюі жатады. Соның салдарынан тамақ ботқасы тез жылжиды да, қорытылмаған тамақ сыртқа шығады. Ішек қабырғасының зақымдануы, сіңіру үдерісін реттеуші механизм-нің бүзылуы, су алмасуының бүзылуы сіңірудің тез өзгеруі мен іш өтудің пайда болуына әкеліп соғады.
Нежістің сүйылуына ішекте қабыну үдерісінің болуы да себепші болады.
Кейде іш өтуге ішектің ашытқыш және шіріткіш флорасының тепе-тендігінің бүзылуы да себеп болады. Ашытқыш флора көбей-генде ашытқы диспепсия пайда болады. Бүл кезде нәжістің реакция-сы қышқыл, қүрамында көп мелшерде крахмал дөндері, өсімдік клетчаткасы, йодофилді микробтар болады және нәжіс ботқа тәрізді, әрі ауа көпіршігі кеп болады. Бүл жағдайда үлкен деретке күніне 2—3 рет шығады. Себебі қүрамында көмір суы болғандықтан олар-дың сіңірілуінің бүзылуына байланысты болады.
Достарыңызбен бөлісу: |
