291
Постклассикалық емес білімді бағалаудың
эстетикалық белгісін
енгізу – философия үшін жаңа бірқатар ғылымдарға назар аударуды
қажет етті:
–
қиын сала
– ақпараттық қоғамда білімді заңды деп тану (легити-
мация);
–
әдіс
– тілдік ойындар;
–
әлеуметтік байланыстар табиғаты
–
қазіргі заманғы балама-
лар және постмодернистік жоспарлар;
–
ғылыми білім прагматизмі
және оның баяндаушылық қызмет-
тері.
Лиотар постмодернизмді модернизмнің
ішінде жасырынған соның
бір бөлігі деп санайды. Гуманизм мен дәстүрлі эстетикалық (әдемі-
лік, асқақтық, даналық, мұраттылық) құндылықтардың тоқырауы
жағдайында ұтқыр модернистік сала
бөлігі модернизмді формалар
мен техникалық тәсілдердің плюрализмімен жаңарта және бұқаралық
мәдениетпен жақындастыра отырып алдыға шықты.
Сонымен, постмодернизм – бұл танымда сөздердің түрлену үлгісінің
(парадигма) ауысуы, субъект ұстанымын көзқарастар жүйесінің
орталығы және бастау ретінде қайта қарау болып шықты. Субъектінің
орнын әртүрлі –
ниет-тілектер мен қарқындылық ағындары
(Жиль
Делёз, Феликс Гваттари);
трансгрессия және эротизм
(Жорж Батай);
нақты өлшемдегі өзгеше арбау
(Жан Бодрийар);
либидомен байланыс-
ты тамыр соғуы
(Жак Лакан);
мысқыл
(Ричард Рорти) немесе
жирену
(Юлия Кристева) сияқты тұлғасыз құрылымдар басты. Постмодернизм
идеяларын әзірлеуде француз философы
Достарыңызбен бөлісу: