Мыстан: Ойбай- тағы, не дейді. Сыйлық өзіме де керек.
Аяз Ата: Ах, бәлем! Олай болса өзіңнен көр. Мен ceнi қатырып тастайын. Аяз-Кәне, таяғым, мына Мыстанды қатырып таста!
(Мыстан кемпір тұрған бойында қатып қалады.)
Мыстан: Әй, Аяз шал! Керегі жоқ, қалпыма келтір! Ой, не icтeceм екен.
Аяз Ата: Бересің ба сандықтың кілттін?
Мыстан: Жоқ, бермеймін.
Аяз Ата: А-а, онда осылай тұра бер. Мен кеттім.
Мыстан: Жоқ, Аяз-Ата! Кетпеші, беремін кілтіңді, тек балалар менің қояр тілегімді орындасын, жұмбақтарымды шешсін.
(Осы кезде мыстан қалпына келеді)
Балаларға жұмбақ жасырады.
Қыста ғана болады,
Ұстасаң қолың тоңады.
(Қар)
Терезеге қонады,
Әсем ою ояды.
(Қырау)
Тікен, тікен тік пістe.
Қысы жазы бip түсте
(Шырша)
