74
Екінші Меркенің құз-жартасты қақ жарып Шарынға
құяр тұсының табиғаты
таңғажайып. Алып жартастардан қаланғандай жағалаудың тік жары, тас кеудесін қарс жарып
құзға өскен күмбезді шыршалар көздің жауын алады. Төменде сыбдыр қағып шуылдап ақ
көбік атып, Шарынның жасыл толқыны зымырап барады.
Екінші Меркенің арнасы тар, ағысы да өте баяу. Одан өтетін асу онша тік емес. Ал
Үшінші Меркеге жеткенде аттарымызды шалдырып, түстік жасап алдық. Үшінші Меркенің
ағысынан пайда болған жазық әжептәуір және саздауыт екен. Бұл Бірінші Меркеден тереңірек
әрі суы мол. Жағаға өскен сәмбі талдар да басқаларынан қалың.
Бұл арада өсетін бұталар
жапырағына қарағанда талға ұқсайды. Бірақ долана сияқты тікенді. Қабығы да доланаға
үқсағанмен, күңгірттеу. Қазақтар мұны шырғанақ атайды. Ағашы қызғылт түсті. Сондықтан
қазақтар одан мылтыққа дүм жасайды екен. Оның мәуесі де шырғанақ сияқты.
Үшінші Меркеге көтерілу өте жеңіл болды. Бірінші және Үшінші Меркенің арасындағы
жартастарда ырғай, сарыағаш, сары гүлді райхан, биіктігі әжептәуір қарағандар өседі.
Жапырағы ұсақ бұл бұталарды қазақтар бозқараған атайды. Итмұрын, қылша да аз көрінбейді.
Жергілікті
халық қылшаны отқа жағып, күлін насыбайға салады. Мерке биігінің маңындағы
Асыға дейінгі тауларда қарды жиектей отырып, құрылысқа жарамды шыршалар өседі. Биікті
басып иіннен әрі асқанда оң жағында - Қулық, сол жағында Алатаудың негізгі жотасы жатады.
Қулықтың етегін Шарын өзені сипай ағады. Өзеннің кемері таудың шығыс жағынан
басталатын сияқты. Үш Мерке Шарынға дәл осы мойнақта келіп құяды.
Достарыңызбен бөлісу: