Бірінші тарау бойынша ойымызды тұжырымдай келегенде- Жеке адам мінезінің, көзқарысының адамгершілік пен парасаттылық қасиеттерінің қалыптасуына адамзат үшін барынша тағылым алатын, үлгі болатын тәрбиелек мәні бар халықтық мұраның орны ерекше екеніне тағы бір көз жеткіздік.
Ілгеріде аталғаннан мынандай қорытынды жасауға болады: барлық адамзат тарихында, адам ғұмырының ұзақ жолында, әр халық өзінің ұрпағының парасатты ар-ожданы мол, адал, қайырымды болып өсуін армандап күнделікті тұрмыста ол қасиеттерді бойына сіңіріп, үнемі үйретіп дәстүрге айналдырды. Осыған байланысты тәлім-тәрбиеге арналған әр халықта бай мұра жинақталған. Сол бай мұра жеке тұлғаның қалыптасуына ықпал жасайды. Ол бай мұра:
1.Өзінің бастауын отбасынан алады
2. Біртіндеп ауыл-аймаққа тарайды
3. Одан бір елден екінші елге жетеді
4. Елдік деңгейден әлемдік деңгейге шығады.
Бұның бәрінде халықтық педагогика негізінде қалыптасқан ұлттық сана біртіндеп дамып әлемдік деңгейге көтеріледі. Ұлттық сананың тірегі қай кезеңде, қай халықта, қай дәуірде болмасын, біздің зерттеуіміз бойынша ізгілік идеясына негізделеді.
Ұлттық сана – ұлттық мәдениеттің маңызды белгісі.
Ұлттық сана арқылы сол ұлттың ұлттық тәрбиесінің ерекшеліктерін білеміз. Бұдан бала тәрбиесі туралы жинақталған ой-пікірлерден, педагогикалық, психологиялық, философиялық қағидалардың өзегі бар екенін көреміз
Достарыңызбен бөлісу: |
