қалыптастырады: (дәйектемелер құрастыру және зерттеп отырған саласындағы проблемаларды шешу).
тұжырымдайды: (әлеуметтік, этикалық және ғылыми көзқарастарды ескере отырып,пайымдаулар жасауға қажет ақпараттар жинауды және интерпретациялауды жүзеге асыру).
құзыретті: (ақпаратты, идеяларды, проблемаларды және шешімдерді мамандарға да, маман еместерге де жеткізе білу қабілеттерінің болуын көздейді. Білім алушыларға /оқытушыларға/ емтихан қабылдаушыларға оқу тәжірибелерін жүргізуде және жоспарлауда өз білімі мен дағдыларын көрсете біледі, байқаған құбылыстар мен фактілерді және олардың себеп-салдарлық өзара қатынасын түсіндіреді.
Дененің лимфа жүйесінің кез келген жерінде басталатын ісіктерді лимфомалар деп атайды. Егер олардың таралу қабілеті болса, олар қатерлі деп аталады. Лимфа жүйесі біздің денемізде өтеді және лимфоидты ұлпадан, тамырлардан және сұйықтықтан тұрады. Лимфоидты ұлпада иммундық жүйенің бөлігі болып табылатын лимфа түйіндері бар. Иммундық жүйенің міндеті – қан жасушаларын өндіру және микробтардың зиянды әсерінен қорғау.
Басқа мүшелер мен тіндерде басталып, кейін лимфа жүйесіне таралатын ісік лимфома емес. Алайда лимфома дененің басқа бөліктеріне таралуы мүмкін.
Лимфоманың екі негізгі түрі – Ходжкин лимфомасы және Ходжкин емес лимфомасы (NHL). Емдеу нұсқалары химиотерапия мен сәулеленуді қамтиды. Көптеген жағдайларда лимфомалар емделеді.
Қатерлі лимфоманың белгілері
Симптомдар жеңіл және оңай назардан тыс қалуы мүмкін. Лимфоманың ең айқын және жалпы белгісі – ісінген лимфа түйіндері. Олар дененің әртүрлі бөліктерінде болуы мүмкін, соның ішінде:
мойын, жоғарғы кеуде, қол астында, іш, шап
Басқа белгілер мыналарды қамтуы мүмкін:
жөтел, ентігу, шаршау сезімі, түнгі терлеу, терінің қышуы, бөртпе, безгек, салмақ жоғалт.
5.4
Жаңа тақырыпты пысықтау
Асқазан обыры – бұл асқазанның шырышты қабығының қатерлі эпителий ісігі. Асқазан обырының белгілері - тәбеттің төмендеуі, салмақ жоғалту, әлсіздік, эпигастрийдегі ауырсыну, жүрек айну, дисфагия және құсу, тамақтану кезінде тез тойып қалу, іштің кебуі, мелена. Диагнозды анықтау үшін биопсиямен гастроскопия, асқазанның рентгенографиясы, іш қуысының ультрадыбыстық зерттеуі, эндосонография, ісік маркерлерін анықтау, нәжісті жасырын қанға зерттеу көмектеседі. Асқазан обырының таралуына байланысты асқазанның ішінара немесе толық резекциясы жасалады; химиотерапия және сәулелік терапия жүргізілуі мүмкін.
