III.Біржақты эпилепсиялық ұстамаларға таралымды эпилепсиялық ұстаманың барлық клиникалық белгілері тән. Тоникалы-клоникалық түрдегі құрысулар ауруды лезде билеп әкетеді де, оған ес-түстен айырылу мен ұстама соңындағы бұзылулар қосарланады.
IV.Эпилепсиялық жағдай-қысқа уақыт аралығындағы бірінен соң бірі кезектесіп келетін эпилепсиялық ұстамалар. Олар төртке бөлінеді:
1.үлкен ұстамалы эпилепсиялық жағдай
2.джексондық ұстамалы эпилепсиялық жағдай
3.бір жақты эпилепсиялық жағдай
4.кіші ұстамалы эпилепсиялық жағдай
Эпилепсиялық жағдайдың басты клиникалық көрінісі-дем алу, циркуляторлық және зат алмасу бұзылыстарына әкелетін құрысу ұстамалары.
Аурудың клиникасында мындай белгілер селқостық, сырылдап дем алу, барлық бұлшықеттердің шамадан тыс ширығуы мен толассыз қайталанатын тоникалық құрысулар, үдемелі цианоз, науқасты дірілдетіп шайқалтатын клоникалық құрысулар, еріксіз агония туралы ойлану, көз қарашықтарының кеңеюі, бет-пішінінің сүйірленуі, тамырдың өте әлсіз соғуы, жағымсыз иіс байқалады.
Диагностикасы
ЭЭГ
МРТ
Бұлшықет биоптатын биохимиялық зерттеу
Емі. Вальпрои қышқылы. Депакин 600-1800мг/тәул немесе 30-50мг/кг/тәул. Суксилеп15-30мг/кг/тәул. Гексамидин 0.125 және 0.25г-нан тәулігіне 1-3 рет.Бензонал 0.1-0.3г-нан тәулігіне 2-3 рет фокальдық және клоникалық ұстамаларда тағайындалады. Дифенин 0,05-0,1г-нан абсанс пен миоклониялық ұстамалар мен басқа ұстамаларда да тағайындалады.
2 Бассүек ми жарақатын басынан өткергендігін психикалық бұзылыстың клиникалық көрінісі. Дәрігер тактикасы.
Бас-ми жарақаты тікелей байланысты психикалық байланысты психикалық бұзылыстар сатылы түзіледі, психикалықсиндромның полиморфизмімен ж/е олардың регрессивті дамуымен сипатталады. Бас ми жарақаттарын жабық ж/е ашық деп бөлеміз.
Жабық жарақаттарға: мидың шайқалуы ж/е мидың созылуы жатады.
Ашық жарақаттары: енген ж/е енбеген болып бөлінеді.
Клиникасы:
Алғшқы кезең: жарақат алғаннан кейін науқас бірден санасын жоғалтады,сонан соң сана деңгейінің терең кома жағдайымен есенгіреудің жеңіл дәрежесіне дейінгі тербелістері орын алады.
Жедел кезең: бұл кезең сананың қалыпқа келуімен ж/е жалпы милық бұзылыстапдың жоғалуымен сипатталады, жедел кезен типті синдромдары адиномиялық.вегетативті, вестибулярлы бұзылыстармен көрінетін астения болып табылады. Оның жеңіл түрінде науқас соматикалық сипаттағы шағым айтады, көңіл күйі төмен, тітіркеніш, ренжігіш, бос көнілді болады.
Достарыңызбен бөлісу: |
