Психологиялық немесе эмоциялық зорлық-зомбылық.
Психологиялық зорлық-зомбылыққа баланы қорғауға және оған қамқорлық жасауға
тиіс адамдардың керісінше баланы «қасқырдың аузы жесе де қан, жемесе де қан» дегендей
үнемі кеудесінен итеріп кемсіту жатады.
Бұған баланың қараңғы бөлмеге қамау, қауіп төндіру және қорқыту сияқты балаларға
қатысты әрекеттер жатады. Эмоционалдық зорлық-зомбылыққа ұшыраған балалар өздерін
қажетсіз, нашар, ақымақ, ешкім керексіз, дәрменсіз сезінеді, жиі өзін өзі бағалауы төмен
немесе тұрақсыз. Эмоциялық зорлық-зомбылық дәлелдеу қиын, көптеген авторлар бұл кең
таралған деп санайды. Әр адам оны отбасында немесе мектепте бір рет болсада басынан
кешіруге тура келді.
Алайда, эмоциялық зорлық-зомбылықты ұзақ уақыт бойы бастан кешіру немесе
қайталанатын дөрекі психологиялық қысым бала тұлғасының қалыптасуына елеулі әсер етуі
мүмкін.
Нақты тәжірибеде зорлық-зомбылықтың жекелеген санаттары сирек кездеседі, әдетте
балалар бір уақытта оның бірнеше түрін бастан өткізеді.
Физикалық зорлық-зомбылық, әдетте, эмоциялық компонентті қамтиды;
жыныстық
зорлық-зомбылық жиі мәжбүрлеумен, физикалық зорлық-зомбылықпен қатар жүреді және
бала оны қорлық ретінде уайымдайды.
(И.А.Алексеева, И.Г.Новосельский).
Достарыңызбен бөлісу: |
