Ежелгі дүние философиясы жаңа мәселелерді дәстүрлі жолмен шеше алмайтын қоғамда туады. Ол қоғамға бардан бастауға және болу керек нәрседен өзін іздеуге мүмкіндік беретін идеалды қалыптастыруға бағытталған;индивидке өзінің табиғатынан шығуға және өзінің қалаған «Менін» жобалауға мүмкіндік береді. Философия ескі дүниенің орындылығына және қалай болатынына күмән ретінде туады.
Ол этнос рухын мифологиялық және діни тұрғыдан ерекшеленетін идеологиялық координаттар жүйесінде көрсетеді және бекітеді. Философия - бұл жеке адамның өзін-өзі көрсету еркіндігінің өлшемі бар халық мәдениетінің жаны.
Ежелгі Үндістан философиясының негізгі тақырыптары мен концепциялары ішінара ведалық әдебиетте (әсіресе оның кейінгі бөлігінде - Упанишадтарда) қамтылған, онда ғалам мен білімнің басталуы туралы сұрақтар көтеріледі. Бастапқыда әртүрлі брахмандық мектептер арасындағы пікірталас ритуалистік сипатта болды, өйткені пікірталас тақырыбы Ведалық пантеон құдайларына және ата-бабалар рухтарына қашан және қалай дұрыс құрбандық шалу керек деген сұрақ болды. Дәлелдеу өнері сол немесе басқа ұстанымды негіздеп, қажетті қорытынды жасай білуден көрінді. Үнді риторикасы мен логикасының қарсылас пен аудиторияға бағытталған бастапқы фокусы кейіннен таза философиялық сипаттағы мәтіндерде - сутраларда және көбінесе диалогтық принципте құрылатын сутраларға түсініктемелерде көрініс табады. Философияның Үндістанның тарихи аренасында пайда болуы дәстүрлі брахмандық идеяларға қарама-қарсы дүниенің құрылымы туралы өз көзқарастарын қорғаған кезбе аскеттік мұғалімдер дәуірінде болды.
Қайталауға арналған тест сұрақтары: 1) Үнді елінде пайда болып, дүниежүзілік үшінші дінге айналған философия ілімі:Буддизм 2) Дүниедегі заттарға қызықпау, байланбау, самарқау қарау: Апариграха 3) Үнді мифологиясындағы негізгі кітаптар:Ригведа, Упани-шада, Махабхарата, Бхагавадгита т.с.с. 4) Джайнизм философиясының негізгі ұғымдарының бірі:святвада
