Дәріс Этномәдени үдерістер аумақта ежелгі Қазақстан



бет4/5
Дата25.12.2023
өлшемі326,94 Kb.
#199191
1   2   3   4   5
Байланысты:
Этногенез Лекция 7
Квал тестке керек англ и педагогика
Басқа өте күрделі мәселе — тарих үйсін.
Д.Сайнор "үйсіндердің тарихын зерттеу зерттеушіге олардың шешімдерінен гөрі көп қиындықтар туғызады" деп жазды. "Үйсін" термині, көптеген авторлардың пікірінше, ежелгі дәуірде­тай тілінде формада естілді *0-swђn немесе asuђn. Сонымен қатар, "үйсін" терминін білдіретін иероглифтер сөз тіркесін білдіреді­ние "қарғаның немерелері", бұл олардың шығу тегі туралы белгілі аңызға тікелей байланысты.
Сима Цянь мен Бан Гу жазған бұл аңыз бойынша, "дұрыс­үйсін билеушісі Күнмо деп аталады. Оның әкесі кіші жүздің билеушісі болған.­сиңнудің батыс шекарасындағы гуо патшалығы. Сионнуларға әкесіне шабуыл жасалды, ал Куньмо дүниеге келгенде оны далаға лақтырып жіберді. Тұмсығында еті бар қарға оның үстінен ұшып өтіп, қасқыр оны емізді. Шанью бұған таңданып, оны табиғаттан тыс жаратылыс деп санады, оны қабылдады және тәрбиеледі".4. Бұл аңызда бірқатар авторлар тарихтың параллельдігін көреді­ежелгі түркілердің шығу тегі туралы ғылым.
Зерттеушілер үйсіндердің тілдік тиістілігі мәселесі бойынша әр түрлі пікірде. Авторлардың басым көпшілігі оларды үнді-ирандықтар деп санайды және әлі күнге дейін санайды. Ғалымдардың санаулысы ғана олардың тохарлар тілінде (Э. Пуллейблэнк) немесе түркі тілдерінің бірінде сөйлегеніне сенеді. Бірақ түркі тіліндегі нұсқасы синологтардың ықтималдығы аз нұсқаларының қатарына жатады.
Үйсіндер, қытай жылнамаларынан білетініміздей, "егін егіп, астық өсірмейді; олар малмен бірге жолға шығады­қах суы мен шөбі, сондықтан олардың әдет-ғұрыптары хүннү-мен сәйкес келеді". Қытай­үйсін билігіне әйелдікке берілген асыл әулеттен шыққан қыз­Телю өлеңдерінде өзінің тағдырына ащы түрде шағымданды: "Олар мені кешірді­күйеу дүниенің түкпір-түкпіріне, алыстағы шет елге, үйсін билеушісі үшін. лулу маған үй, киіз қабырғаға, ет тамаққа, қышқыл сүт сусынға қызмет етеді"5. Үйсіндер, Еуразияның барлық көшпенділері сияқты, өмір сүреді­ствовал левираттың әдет-ғұрпы, оған сәйкес әйелі күйеуі қайтыс болғаннан кейін күйеуінің қасындағы туыстарының біріне тұрмысқа шығуы керек еді.­сызық.
Зерттеушілердің көпшілігі бастапқы Расселдің орнын анықтады­үйсін тайпалары көлге жақын жерлерді санаған. Баркөл, олар қоныс аударған жерден­Жоңғария аумағына басып кірді. Бан Гу Куньмоның әкесі "үлкен юэчжилер сияқты Циляняяй таулары мен Дунхуан арасында орналасқан шағын патшалықтың билеушісі болған" деп хабарлайды. Біздің дәуірімізге дейінгі 160 жылы усундар юечжилерді Жоңғариядан қуып шығарды. Осы уақыттан кейін дерлік олар Оңтүстік-Шығыс Қазақстанда пайда болады.
Ошиге негізделген тарихнамалық дәстүр бар­ежелгі үйсіндер мен қазақ үйсіндерінің боктық идентификациясы, припи­кеуіп кету* материалдық мәдениет ескерткіштері, олардың мерзімі­б.з.б. І мыңжылдықтың аяғында. е. Сонымен қатар, "үйсін мәдениеті" термині сол кездегі археологиялық ескерткіштерге қатысты кеңінен қолданылады. Тауықтарды белгілеу қате екені анық­гана жерлеулері "кітап" терминімен априори, олардың нақты сәйкестігін дәлелдемей. Оның үстіне үйсіндер мен сақтар шығыс иран тайпаларының бір тобына жататындықтан.
Ең күрделі мәселесиңну. Хүннү тарихын қарастыру бір кездері ғұндардың алып империясы болған деген мифологиялық стереотиптерге бағынады. Бұл оларға­
бүкіл Еуразияның дерлік аумағына тараған перия Орта Азия көшпенділерінің трансконтинентальдық жаулап алуларының нәтижесінде пайда болған және оның тарихы бірнеше ғасырларды қамтыған.
Шын мәнінде, "ғұндар тарихы" ондаған адамдардың тарихын бойына сіңірді­ков және жүздеген тайпалар және олар үшін мистификацияланған және гипостаздалған­Ресейдің тарихи дәстүрі көптеген ғасырлар бойы "моңғол-татар қамытының" мәселесін мистификациялағаны сияқты, орта ғасырлар мен қазіргі дәуірдегі еуропалық мәдениеттің құлдырауымен. Ғұндардың тарихы әдетте тарих кітаптарында бейнеленгендей, ол бұрын-соңды болмаған және бүкіл Еуразияны жаулап алған мұндай ғұндар табиғатта бұрын-соңды болмаған. Туралы­ғұндар заманында барлық көшпенділер, барлық "варварлар" дараланған, про­еуропалық өркениеттің шетінде өмір сүргендер.
Шығыс азиялық ғұндар (б.з.б. III ғ. соңы — б.з. I ғ.) мен Орталық Еуропа ғұндары (б.з. IV—V ғғ.) арасындағы байланыстың мүмкін еместігіне қарамастан, тек де кеңістігінде ғана бөлінбеген.­сятком мыңдаған шақырым жерде, бірақ бірнеше ғасырлар бойы уақыт өте келе Э.Пуллейблэнк "сион" терминдерінің арасында байланыс болуы мүмкін деп есептейді­ал" және "ғұндар" (hunni).
Сиңну ( *hwóng-ná) алғаш рет Қытай әулетінің шежіресінде б.з.б. III ғасырдың аяғында алдыңғы дәуірде Қытайдан солтүстік-батыс аймақтарда өмір сүрген хундардың (xwn) мұрагерлері ретінде айтылады. Хүннү көшпелі өмір салтын ұстанды. Сима Цянь "бейбіт уақытта олар малдың соңынан еріп, бір мезгілде құстар мен аңдарды аулайды, осылайша олардың тіршілігін қамтамасыз етеді, ал мазасыз жылдары әрқайсысы әскери дайындықтан өтеді... Ережеден бастап­ұрының бәрі малдың етін жейді, терісін киеді, киізден тон киеді". Үй малының "Сиңну" саны одан да көп­жылқы орағы, ірі қара және ұсақ мал; талдың бір бөлігі өсіріледі­людов... Бір жерден екінші жерге қоныс аударады, жолға түсуіне қарай­суда және суда. Қалалары да, қоныстануы да, егіншілігі де жоқ... "6. Ал "олардың жерлері, — деп куәландырады Бан Гу, — өңдеуге жарамсыз­ки". Олардың жерлері "құм мен сортаңмен жабылған, көп жерлерде су да, шөп те жоқ".
Сионнулардың бастапқы тіршілік ету ортасы Владеден шығысқа қарай болды­ни юэчжи және олардың арасындағы батыс шекара Дун-хуан аймағында болды. Бан Гудың айтуынша, "бір кездері юэчжилер қуатты болған­біз және сиңнуға менсінбей қарадық. Шанью Маодун юэчжилерге шабуыл жасап, талқандады, ал Шанью Лаошан юэчжилер билеушісі и сдені өлтірді­лал оның басынан шарап ыдысын шығарды. Осыдан кейін юэчжилер алысқа кетті".
Маодун дәуірінде шығыста дунхулар, солтүстікте динлингтер, батыста юэчжилер сионнуларды талқандады. Хүннү-лер ог-ға өз ықпалын бекітті­Ішкі Азияның ромналық территориясы. Батыстағы шекара Жоңғария мен Шығыс Түркістанның шығыс шекарасы болды (көл маңында). Маңдай- нор), шығысында — р. Ляохэ, оңтүстігінде шекара Ұлы Қытай арқылы өтті­қабырғаның солтүстігінде олардың иеліктері көлге жетті. Байкал.
Бұл кездегі хүннулердің жалпы санын бір зерттеуші есептейді­қытай дереккөздерін талдау негізінде доваторлар шамамен 300 мың адамды, ал садақпен қаруланған шабандоздардың саны 60 мың, басқалары 1500 мың адамды, ал шабандоздардың саны шамамен 300 мың адамды құрады, бұл шамадан тыс жоғары болып көрінеді. .
Біздің дәуірімізге дейінгі 133 жылы Сионнулардың Қытаймен қиян-кескі күресі басталады­Батыс аймақтағы үстемдік үшін цами. Біздің эрамызға дейінгі 119 жылы Қытай әскері хүннү-ді талқандады. Қытайлықтардың қысымымен Хүннү біртіндеп батысқа қарай жылжиды. Біздің дәуірімізге дейінгі 115 және 111 жылдары қытайлықтар хүннү жерінде үш уез құрады. Алайда б.з.б. 90 жылы Хүннү кидің кезекті әскери экспедициясын талқандауға мүмкіндік алды­тайлар Моңғолия, Жоңғария және Шығыс Түркістандағы едәуір территорияны бақылауды жалғастырды. Ақыр соңында, бұл­біздің дәуірімізге дейінгі 71 жылы қытайларға қарсы шексіз күрес пен аштықтан күш алған Хүннү өз жерлеріне басып кірген усудан ауыр жеңіліске ұшырады­ней, Ухуан және динлиндер.
Біздің эрамызға дейінгі 60 жылы шанью Сюйцюаньцзю қайтыс болды, сол кезде Сион­ақыры, олар Батыс аймақтағы қытайлықтардың ықпалына көнді. Ол қайтыс болғаннан кейін ішкі күрес басталды. Біздің дәуірімізге дейінгі 56 жылы хүннү нәсілі­солтүстік және оңтүстік аймақтарда егілді. Біздің дәуірімізге дейінгі 53 жылы Чжицзянюйдің басшылығымен солтүстік Хүннү Хуханье-шанью бастаған оңтүстік хүннулерге шабуыл жасап, оларды талқандады. Оңтүстік сиңнулер мәжбүр болды­біздің дәуірімізге дейінгі 52 жылы да оңтүстікке саяхаттау. е. Қытай шекарасына жақын жерде пайда болды.
Чжицзянью бастаған Солтүстік Хүннү По-ға аттанды­батысқа қарай жылжу. Бан Гу бізге батыс бағыттағы алғашқы хүннү толқыны туралы хабарлайды. Хуханьенің қытайлармен одақтастығы туралы білгеннен кейін "Чжицзи батысқа қарай, үйсіндерге жақындады". Үйсіндер өз елшілерін өлтіргеннен кейін "Чжицзи алға ұмтылып, үйсіндерге шабуыл жасап, оларды жеңді. Содан кейін солтүстікте ол Вужиге шабуыл жасады және ол оның билігіне бағынды. Осыдан кейін Чжицзи батысқа әскер жіберіп, Цзянь-гундарды талқандады, ал солтүстігінде Динлингтерді берілуге мәжбүр етті. Сонымен Чжицзи отырды­нілдің өзіне тиесілі үш иелігі бар. Ол бірнеше рет Напаға әскер жіберді­денис үйсін үстінде және әрқашан оларды жеңді. Цзяньгу-нейдің жерлері Шаньюй ставкасынан батысқа қарай 7 мың ли және Чеши иелігінен солтүстікке қарай 5 мың ли қашықтықта болды. Оларда Чжицзи мен қалғандары­ся өмір сүр". Жижи-шаньюйдің ставкасы Талас өзенінде орналасқан. Осыдан кейін Чжицзи Канцзюмен одақтасып, одан әрі батысқа қарай Сырдарияның орта ағысы аймағына қарай жылжыды, ол жерде қытайларға қарсы шайқаста жеңіліп, қаза тапты.
Кейінгі жүз жылдан астам уақыт ішінде Моңғолия мен маусымда қалғандар­сиңну гариялары Қытайға тәуелді болды және үйсіндермен, ухуандармен және басқа көршілермен жергілікті соғыстар жүргізді. Сиңнулер мен үйсіндер мен қаңлылардың шекарасы Жоңғарияның батыс бөлігінде және Шығыс Түркістанда өтті. Біздің дәуіріміздің ең басында Шаньюй Сионну былай деп мәлімдеді: "Сяо-сюань және Сяо-юань императорлары... олар келісім жасасты, оған сәйкес Ұлы қорғанның оңтүстігіндегі барлық нәрсе Аспан Ұлына, ал Ұлы қорғанның солтүстігіндегі барлық нәрсе ша-ньюге тиесілі... "
46 жылы Шаню Ю, кейінірек оның мұрагері шаню Удатихоу қайтыс болды. Шаньюем Цуну болып сайланды. Билік үшін күрес оның және оның немере ағасы Бидің арасында өрбіді, оны 48 жылы шаньюй де сайлады. Сиңнулер қайтадан солтүстік және оңтүстік болып бөлінді. Нәтижесінде - Қытаймен бітіспес қақтығыстар мен тұрақты қақтығыстар, хүннулердің әлсірегені соншалық, 87 жылы Сяньбийлер солтүстік хүннулерге шабуыл жасап, оларды талқандады.
89-91 жылдары Хүннү ақыры қытай әскерлерінен жеңіліске ұшырады­ми. Олар "... күтпеген жерден солтүстік сиңнулердің ұясына шабуыл жасап, ізіне түсті­3 мыңнан астам ли сынған және қашып бара жатқан біліктер құрбандық үстелін қиратып, киіз үйлерді өртеп жіберді... Шошып кеткен шанью өз-өзіне айқайлап жіберді­киім киіп, тыныс алудан қорқып, үйсін жеріне қашып кетті, содан кейін шөлдің солтүстігіндегі аймақ халықсыз қалды ", — деп хабарлайды Фан Е.
Қытай шежіресі бойынша Солтүстік Шаньюй қашқаннан кейін оның жерлерін сяньбилер басып алған, ал хүннүлер өздерін сяньбилер деп атай бастаған.
Бейши б.з. І ғасырдың ең аяғында "солтүстік Шаньюй Гинь-вэй-шань жотасынан өтіп, батысқа қарай Қаңлыға кеткенін" және б.з.б.­Юэбань мемлекеті құрылды. "Юэбань иелігі Усуннан солтүстік-батысқа қарай орналасқан", — деп хабарлайды қытай шежіресі.
Осыған байланысты Қазақстанның ежелгі тұрғындарының тарихи тағдырында хүннү-нің қандай рөл атқарғаны туралы мәселе туындайды. Әлбетте, кейбір шағын хүннү топтары территорияға үнемі еніп отырды­Шығыс және Оңтүстік-Шығыс Қазақстанның риторикасын, бірақ іс жүзінде қолдануға болады­"ғұндардың шапқыншылығы" немесе "ғұндардың жаулап алуы" ешқашан болған емес деп айту орынды. Этномәдениеттердегі хүннү-нің рөлі­Қазақстан аумағындағы процестерде перифериялық және опо болды­орташа. Сиңнулерді юэчжилер, үйсіндер және басқа да кейбір көшпелі топтар Қазақстан территориясына ығыстырып, олармен үнемі соғысып отырды­ли, бірақ олардың өздері кейінгі авторлар өздеріне жүктеген рөлді әрең ойнады.
Сиңну тіліне қатыстылығы туралы мәселе даулы. Су­әртүрлі көзқарастарды ұстанады. Зерттеушілердің көпшілігі хүннү-ді түркі тілдес деп санайды (Қ. Сиратори, О.Прицак, В.С. Таскин және т.б. ), басқалары — моңғол тілділер (Н.Я. Бичурин және т.б. ), басқалары — палео­Енисей кеттерінің тіліне жақын тілде сөйлейтін азиялықтармен (Л. Лигети, Э. Пуллейблэнк), төртіншілері — иран тілділер, ақырында, бесіншілері оларды көп тілді халық топтарын біріктірген тайпалардың конгломераты деп санайды. Атақты неміс лингвисті Г.Дерфер "біз хүннү қай тілде сөйлейтінін білмейміз" деген қорытындыға келді. "Бізде сионну тілі де, еуро тілі де емес деп болжауға толық негіз бар."­пей ғұндары ешбір белгілі немесе қазіргі тілдер тобына жатпайды, оның үстіне... біз жойылып кеткен тілдік топтар туралы айтып отырмыз", — деп түйіндеді ол.
Осылайша, Қазақстан үшін б.з.б. І мыңжылдықтың соңы — б.з. І ғ. — бұл тарихи зерттеулердің көмегімен зерттейтін кезең.­Қиыр Шығыстағы алыс көршілерінің бізге қалдырған бұлақтары. Қытайдың батыс бағыттағы тұрақты экспансиясы олар тіркеген көптеген тарихи фактілердің жеткілікті жоғары сапасы мен сенімділігін қамтамасыз еткенін мойындауымыз керек. Соған қарамастан, Қазақстан территориясы қашанда алыс шеткері аймақтарда және қытай әулеттері шежіресінің мүдделер аясынан тыс жерлерде болған. Сондықтан Қазақстан тарихының өзі бұл дереккөздерде іс жүзінде тиісті түрде көрсетілмеген, бірақ соған сәйкес­қытай жылнамаларының коммуникациялары тек жанама мағынаға ие.
Археологиялық деректер көрсеткендей, бұл уақытта біздің дәуірімізге дейінгі­сақ дәуіріндегі личи захоро кең таралған­ойықтар мен катакомбалардағы кен орындары. Сонымен қатар, өнер дәстүрі де бар­бас сүйегінің веналық деформациясы (сақиналы, маңдай-желке, аралас және т.б.). Бас сүйегінің веналық деформациясы (сақиналы, маңдай-желке, аралас және т.б.). Бас сүйегінің веналық деформациясы­топырақ қабірлерге құлау.
Қытай дереккөздері олардың үйсінмен шекарасы өткен Ыстықкөлдің батысынан Сырдарияның орта ағысында локализацияланғанын анық көрсетеді канжу. Л.А. Боровкованың айтуы бойынша канжу астанасы өзенде орналасқан Талас жұмақта­қазіргі Тараз қаласының оңтүстігінде. Рас, Э.Пуллейблэнк "Канжулар, әрине, Хань дәуірінде Сауг-Дианада маңызды халық болғанын көрсетеді. Кейінірек олар Самарқандқа есім берді, бірақ Хань дәуірінің басында олар Ташкент аймағында шоғырланды". Канжулар юэчжилермен, үйсіндермен, сиңнулармен және қытайлармен жеткілікті тығыз байланыста болды.
Қытай жылнамаларының деректері бойынша, Сюнну мен канжу арасында айтарлықтай тығыз қарым-қатынас болған, бұл Чжицзю-шаньюдің канжу билеушісінің қыздарының біріне үйленгенінен көрінеді. Сонымен қатар, Э.Пуллейбланк айтқандай. цяньцю тайпасы Канцзюдің бір бөлігі болды, бірақ кейін Хүннү құрамына енді.
Канжу туралы қытай жылнамаларында "халық саны 120 000 отбасынан, 600 000 жаннан тұрады; саптық әскер 120 000 адамнан тұрады. Шығысқа қарай губернатордың орналасқан жеріне дейін 5550 ли. Әдеттегідей­вения Үлкен Юэчжимен бірдей. Канжу шығыста хүннүге бағынады". Шиджи Канджуды Даваниден солтүстікке қарай 2000 ли қашықтықта орналастырады-
батыс және нақтылайды: "Бұл көшпелі домен; әдеттегідей юечжиге мүлдем ұқсас; 90 000-ға дейін әскері бар".
"Қанжу" терминінің өзіне қатысты оны "қаңлы" этнонимімен байланыстыратын қате стереотип бар, ол "қаңлы" деп аударылады.­тарихи деректерде тек І мыңжылдықтың аяғында ғана кездеседі­тия а.д. Шын мәнінде, канжудың табиғаты басқа. Э. Пуллейблэнк "канжу" терминін тас мағынасында тохарлық kängka, kängk-, känghań, kangkań терминімен байланыстырады. Бұл интерпретация, дейді Э.Пул­лейблэнк сол халықтың басқа атауына сәйкес келеді — енисей тілдерінде (ка) этимологиясы ұқсас Цзе (М.киат­мен). Бұл жағдайда Ташкенттің ескі атауы Чач (тас қала) канжумен мінсіз салыстырылады.
Сондықтан "қанжу" этнонимі осы аймақта Ташкент аталған М.хамият (Қамқар) атауымен, сондай—ақ Ибн Хордадбехтегі Яксарттың төменгі ағысының атауы - Канкар сөзімен байланысты. Өз кезегінде И.Маркварг канцзюдің сөзбен байланысын да болжайды­орхон жазбаларында кездесетін kängäräs пто және Константин Багрянород құрметті титу ретінде атап өткен Káyyáp терминімен­печенегтердің үш негізгі тайпасына берілген ла.
Зерттеушілердің көпшілігі әдетте ирандық канжуды канжу деп санайды­тохарлармен және юэчжилермен тығыз байланыста болған ми. Бірақ жоғарыда келтірілген талдау негізінде Э.Пуллейблэнк "қаңлылар" Сырдарияға батысқа қарай бір қозғалыстың құрамында тохарлар мен юэчжилермен бірге келді, содан кейін "аймаққа шашырап кетті" деп есептейді.
Кейінгі уақытта канжулар эфталиттердің құрамына кірді. Бойынша­дені сау, олар түріктендірілген және түріктердің пайда болуына себеп болған сияқты­кеңгерестер мен печенегтердің ским тайпаларына. Рас, бірқатар зерттеушілер Канжуды саяси құрылым деп санайды және оның құрамына ирандықтар да, тохарлар да, түріктер де енген. Сондықтан тер­мин "канжудың" тікелей этнонимдік байланысы жоқ.
Цянь Ханшу "2000 жылы Ли Канцзюдан солтүстік-батысқа қарай Янцай мемлекеті жатыр, оның 100000-ға жуық әскері бар және әдеттегідей Канцзюге мүлдем ұқсас. Ол жағалары еңіс ұлы көлге іргелес. Бұл солтүстік теңіз". Зерттеушілер Бейхай теңізін Арал теңізімен сәйкестендіреді.
Біраз уақыттан кейін Хоу Ханыпу "Янцай иелігі Аланья болып өзгертілді; Канцзюге байланысты тұрады. Кли­орташа төсеніш; қарағай, сыпырғыш және қауырсынды шөптер көп. Халықтың әдет-ғұрпы мен киімі Қанжуға ұқсайды". Бұл жағдайда, деп санайды зерттеуші­ватели, біз сармат, алан және Аор тайпалары туралы айтып отырмыз. Янцайдың солтүстігінде Ян орналасқан, ол да Канжуға тәуелді болды. Осылайша, жылы I—ІІ ғ.б. Канцзю ог-ны басқарады­солтүстіктен шығысқа қарай созылып жатқан ромную аумағы­Арал теңізінің ойыстары.
Жалпы, айта кету керек, бұл II—V ғасырларды қамтитын дәуір, алдыңғы­дереккөздерде II ғасырдан бұрынғы кезеңге қарағанда әлдеқайда нашар қойылған. б.з.д. II ғасырдың ортасына дейін. б.з.д., өйткені Қытай елшілері батыс елдеріне әрең жіберілді. Біз Солтүстік, Орталық және Солтүстік-Шығыста өмір сүрген тайпалар мен халықтар туралы ештеңе білмейміз.­Қазақстанда. Этномәдени үдерістерде Сяньби мен Уге маңызды рөл атқарған болуы мүмкін. Кейінірек, Түркіге дейінгі дәуірде­мен, сайтында янцай дереккөздер суте туралы айтады, мүмкін олар өмір сүрген­Арал өңіріндегі Ших (435 және 437 жылдары Саутенің елшілері Қытайға барған), Чжэше (сол кездегі Канжу орнында көрсетілген), усундарды Іле алқабынан Цунлин тауларына, аварларға және басқа тайпаларға қуып жіберген Руан-жуандар.

Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4   5




©engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет