Ұрқия - Әмірдің әйелі. Ақбілектің ең жақын сырлас жеңгесі. Көмек қолын созуға дайын жақсы адам. Ақбілек-
тің баласын асырап өсірген.
Іскендір дуана - адам баласына жамандық ойламайтын, Ақбілекті жақын ауылға жеткізген жан. «Іскендірде үш
жоқ, кез келген үй - оған үй... Ол өтірік айтуды, кісі алдауды білмейді, адам баласына жамандық ойламайды. Үл-
кенді «әке», «аға» деп тұрады... Бала біткенді «балақайым» дейді, кісіге өмірі қатты сөз айтпайды....»
Жирен орыс - Ақбілекті жәбірлеген орыс офицері, қарамұртпен дуэльге шығып өлім құшады.
Әмір - Ақбілектің немере ағасы, Ұрқияның күйеуі. «Әмір - Мамырбадың немере інісі, әкесі Тәуірбай Мамыр-
баймен туысқан. Әмір өзіндік ораза атары бар, біртоға момын жігіт...»\
Төлеген - Ақбілектің туған ағасы. 12 жасында қалаға оқуға түседі, 6-7 жыл оқып адам болған. Мұқаш туралы
арыз берген, қызметі - мұғалім.
Балташ - Ақбілектің жанын түсінген, бұрынғы жағдайына қарамасттан, шын сүйген күйеуі, көзі ашық оқыған
жан.
Мағиша - Төлегеннің жары, Ақбілекке қамқор болған, қалада оқу оқыған жеңгесі.
Қажікен мен Сара - Ақбілектің 12 жасар інісі мен 7 жасар сіңілісі. Ақбілек қамқор болған жандар.
Жылтыр - сабындай сусып тұрған сужұқпастың өзі.
Өрік - Ақбілекке күн көрсетпеген, өгей шешесі.
Ақбала - Ақбілекті ұнатып, кейіннен бас тартқан, көзі ашық жігіт.
Әбен, Мұсабай, Тезекбай, Күмсінай, Бозінген - ауыл бейнесін, надан халық бейнесін ашатын ауыл адамдары.
Ақбала, Балташ, Доға, Жорғабек, Төлеген - оқыған азамат бейнесін ашатын Ақбілеткің достары.
Ескендір - Ақбілектің офицерден туған баласы. Ұрқия асырап өсірген. 5 жасында сүйкімді, өжет, зерек бала бо-
лады.
Күлікен - Ақбілектердің жанындағы Ескендірмен ойнайтын кішкентай балалары.
«
