Эфестің теңізбағдаршамы және Троямен түнгі қоштасу
Міне, Эгей теңізіна қаратылған көне дүниенің қарауылы Бұлбұл тауындағы қаруыл қорғаны һам теңіз шырағы. Алыста жымыңдаған оттардың желкесінде Троя қаласы қараңғыға оранып қалып барады.
Бірақ садақамыз қабыл болмады. Езине асуындағы ойнаған найзағай мен қара нөсер ол үмітті сөндірді. Шатыр ете қап жарқылдағанда жарық көз қарықтырады. Бұл Түркияның қасіретті де қасиетті тарихы жазылған, жалғыз өзі мұқым еуропаның құрама армиясымен соғысы өткен майданды мойнақ. Ең талмалы тұс. Трояның да шабуылға ұшырып, «Одиссея» арқылы тарихта аты қалуы сол теңіз жолының торабында орналасқандығы. Ұлы жолдан бұрылудың мүмкіндігі еш болмады. Бүкіл Түркияны аралағанда маңдайымызды ұстаған Трояға бес шақырымдай жерден бетімізді бұрып өттік. Ол өзі шоқының үстінде, толық қазылмаған қала, түн ішінде күзет те кіргізбейді және мына найзағайлы нөсер ешнәрсе көрсетпейді. Өзегім шым-шым қызып, өкіне Эгей теңізі мен мәрмәр теңізін жалғастыратын мойнаққа келдік. Паромға отырып, он шақырымдай жерде жарқарап тұрған еуропалық қалаға шықтық. Содан Болғарияның шекарасын сызып отырып Тақыртас үстірті арқылы Станболға ... түн ортасында, сағат екіде жеттік.
О, кейуана! Түс ауа шайтанқұлақпен әлсін-әлі мазасыздана хабарласқан Ғалия апай ыстық, қою шайын демдеп, сорпасын дәмдеп, қабағынан мейірім төгіліп бізді күтіп отыр екен! Сонда ғана Хасекең еске түсті. Ол кісі де бірнеше рет хабарласыпты. Ес жиып барып, есеп бердік. «Жолдасын жолда тастамайтын нағыз жігіттің төресі екен» – дедім, әрине, іштей. «Таңғы ырыс – Тәңірден» деп Ғалия апайдың жайлы төсегіне жамбас тигіздім. Қаншама бойкүйезденсем де еріксіз «Күнделікке» самарқаулау қол создым. Түнгі сағат үш жарым екен.
27 науырыз. Станбол: «Түрік дүниесі» мен Станбол университеті. Ұйқым қанып ояндым. Ғалия апайдың сол баяғы бапты қою қызыл шайы. Өз басым шайға емес, мен ұмытыңқыраған ананың, туған апайымның мейіріміне сусындадым. Бұрыннан сыралғы Сыдықан ақсақал таң бозынан келіпті. Рамазанмен шүйіркелесе отырып, бүгінгі күннің жоспарын жасадық.
«Түркі тарихына қатысты кітаптарды іздестірсем...» – дегенде Ғалия апайдың ауызына бірден «Түркі дүниесі» халықаралық қауымдастығы түсті. Жолдың сәті емей немене, осы үйдің бізге таныс қызы Садет қауымдастықтың белді бастығы екен. Рамазанның көне шаһарымен таныса, қысылыса-қымтырыла жүріп Сыдықан аға үшеуміз «Түрік дүниесінің» кеңсесіне келдік. Бір кезде медіресе болған ескі үй зәулім ғимараттардың қолтығына тығылып тұр екен. Өзімізге шай құйып жүрген Садет қарындасымыз қарсы алды. «Түрік дүниесі» қауымдастығы шығарған, арасында О.Сүлейменовтің «Әліп пен ақыны», Қ.Жұмаділдің «Соңғы көші», М.Шаханның өлеңдер жинағы бар, жалпы түркі әлеміне қатысты кітаптар көзіме оттай басылды. Таңдағанымызды алуға Садет қарындасымыз рұқсат берді. Іріктегеніміздің өзі екі қорап болды. Ал көңілге алған Алтынорда, Түркістан, Қазан хандарының жарлықтары мен хаттары көзге көрінбеді. Бұл бұйымтайымызды қайдан болса да тауып беруге ұмтылған Садет қарындасымыз Станбол университеті мен Османлы мұрағатына телефон шалып, іздестіріп жатты.
Сол кезде Түркістанда сабақ берген, Мұқағали Мақатаевтің поэзиясынан диссертация қорғаған, «Түрік дүниесінің» бөлім бастығы Мәтін Көше (KOSE) атты оқымысты келе қалды. Жолбасшылық жасап, жөн көрсетіп қоймай, осы басылымдарға қатысы бар ғалымдармен сөйлесті. Сол арада Ілияс Топсақал мен Мұса Думан сияқты оқымыстылар келіп, іздгендерімнің бәрін көшірме жасатып, ертең дайындап қоюға уәде берді. «Тураушыдан туғаның болсын» деген осы. Дәмханадан дәм татырды. Сол кезде «Түрік дүниесінің» башқаны Туран Жазғанмен жүздесіп, ықыласты сұхбат құрдық. Шындығында да түркі дүниесіне ықыласы ерекше, жалпы түркі тарихы туралы тарихи әфсаналардың басын қосып жинақтар шығаруға мұрындық болған «сайын башқанымыздың» өзі осы екен. Біздің де «Дулығамызға» ерекше ықылас білдіріп, Садет қарындасымызға қалайда табуға тапсырма берді (Кешкі қонақасыға келгенде Хасен ағамыз еріккенде оқысын деп алып келген «Дулығының» екі томын Садет қарындасыма бердім). Біз де қырықтан астам кітапты қалап алдық. Тегін берді. Содан кейін Көше мырза бізді Станбол университетінің сирек кітаптар мен қолжазбалар бөліміне ертіп барды. Деканмен кездестік. Сирек қордағы Катановтың 1914 жылы өткізген кітапханасы да сол күйінше сақтаулы тұр екен. Каталогін қарастырдық. Аты мәлім, бимәлім басылымдар бар, бірақ, көшірме жасауға рұқсат етпеді. Қазынаның қайда жатқанын білгенімізге де риза болдық.
Достарыңызбен бөлісу: |