88
жиналады. Бұл процесс өте күрделі және уды жоюдың негізгі тиімді жолы болып
саналмайды. Себебі у қан айналымына кез келген уақытта қайта түсуі мүмкін.
Улану заттарының жіктелуі келесі белгілермен анықталады:
▪
зақымданудың клиникалық зақымдау белгілері бойынша улау заттарын 6 топқа бөлуге
болады: нервті-салдық әсері (зарин, зоман, V типті заттар); тері жарасы әсері (иприт,
люизит), жалпы улану әсері (синильдік қышқыл, хлорциан), тұншықтыру әсері (фосген,
фифосген), псикаға әсері (В
), тітіркендіру әсері (СS – адамсит, хлорпикрин,
хлорацетофен және т.б.);
▪
улану заттарының сақталу қасиетіне байланысты, оларды 2 топқа бөледі:
сақталмайтындар (синильдік қышқылы, хлорциан, фосген, дифосген), ұзақ
сақталатындар (иприт, зоман, V типті заттар), бұлар ұзақ уақытқа (тіпті айлар бойы)
дейін улау қасиетін жоғалтпайды;
▪
соңғы зақымдау нәтижесі бойынша: өлімге алып келеді (иприт, зоман,
типті заттар,
синильдік қышқыл және басқалары) және адамдарды уақытша есінен айырады;
▪
әсер ету уақыты бойынша: тез әсер ететіндер (удың әсері тез арада білінеді (V), жәй әсер
ететіндер (әсері бірнеше сағат өткен соң біліне бастауы мүмкін), мысалы, азотты және
күкіртті иприттер, фосген, дифосген;
▪
қолданылуы ықтимал заттары (V) және фосфорорганикалық заттар.
Достарыңызбен бөлісу: 
