Мағжан
: Жоқ, әке, қазіргі махаббат ол –
зәулім үй, машина, ақша, сосын,..
тағы да ақша.... онсыз махаббат та, адамгершілік те, достық та жоқ...
Бекжан:
Дұрыс айтасың. Мынау қатыгез қоғамда оған қоса, мейірім де
жоқ. Мейірім болмаған жерде махббат қайдан болсын? Бүгінде
махаббатқа құлдықтың қамытын кигізіп, ақшаның қолын сүйгізіп, арсыз
бен мұңсыздың алдында маңдайын жерге тигізіп қойдық. Есіңде болсын,
махаббатты ұмытқан қоғамның ұрпағы –
ұр да жық , ұрдым
-
бердім,
берекесіз сосын, бақытсыз болады ... .
Мағжан:
Сонда сіз, қазіргі
ұрпақ түгел бақытсыз демекшісіз бе?
Бекжан:
Жоқ, балам, ұяттарыңды ұрлатып алдыңдар!
Сенің, иә сенің замандастарыңның сұрқия тірлігін көргенде өзімді қоярға
жер таппаймын. Тал бойында тарыдай ұят қалмаған қаракөз қыздарым
көшенің тап ортасында талтайып тұрып, бал тамар тілден у сорғалатып
қазақша
-
орысша маттары ақтарылып, қазақы ибалық пен адами
иманшылықтары жалаңаштанып, өз қарындастарын өздері саудаға
салып, қалталы да балталы келімсектердің қанжығасына өңгеріп беріп
жатса, мына зымстан қоғамның бетіне де көтіне де түкірдім!
Мен саған балам, кешелі бері айтып келем, әлі де айтам. Біз қазақ деген
елміз. Бір қарияның кесімді сөзі еліңді, бір ананың кесімді сөзі келінді
тәрбиелеген ел емес пе едік. Ол кезде отауды бұзу –
отыз рулы елдің
шаңырағын ортасына түсіргенмен бірдей болатын. Ал, қазір ше? Бүлінбей
бүтін тұрған әулет жоқ. Ұлда рух, қызда қылық жоқ. Ойсыз үйленіп,
мұңсыз ажырасып жатқандар қаншама?.. Махаббат пен мейірімі
болмағандардың балалары пияншік, немерелері нервный.... Осының бәрі
махаббаттың жоқтығынан. Сондықтан балам, сүрініп кетпе! Сүрініп кетіп,
бүлініп жүрген тағдырлар әне, солар....
Алдай
-
ау әні кетеді
Әке
мен сізді түсінем. Бірақ, амал қанша? Мынандай қайғылы өлеңді
тыңдай берсем, ерте қартайып кететін шығармын... Қазіргі жастардың әні
басқа. Рұхсат етсеңіз, орындап берейін...
(Ән –
Арман Дүйсеновтің әні)
Достарыңызбен бөлісу: 
